« Ένας άνθρωπος αξίζει να αγωνίζεται με γνώμονα το χθες, για το αύριο! »
Γράφει η Ελευθερία Γεωργοπούλου (Υπεύθυνη Επικοινωνίας του toothnews)
To εργαστήριο ΤΕΧΝΗ & ΧΡΩΜΑ είναι μία οικογενειακή επιχείρηση και βρίσκεται στις επάλξεις της οδοντικής τεχνολογίας από το 1980. Κάποιος θα φανταζόταν επειδή το εργαστήριο εδρεύει στη Θεσσαλονίκη θα δραστηριοποιούταν μόνο εκεί, όμως το ΤΕΧΝΗ & ΧΡΩΜΑ και οι άνθρωποι που το διοικούν έχουν άλλη άποψη κι άλλα μυαλά.
Από τη μία οι ποιοτικές δουλειές που παραδίδουν με ταχύτητα και συνέπεια, από την άλλη το ανήσυχο πνεύμα των ιδιοκτητών, το εργαστήριο ΤΕΧΝΗ & ΧΡΩΜΑ κινείται επαγγελματικά σ’ όλον τον Ελλαδικό χώρο κι όχι μόνο. Ξεπερνάει τα στενά σύνορα της χώρας μας και παραδίδει τις επιμελημένες εργασίες του στη δύσκολη κι απαιτητική αγορά του εξωτερικού.
Ο κ. Δημήτρης Παπαφλωράτος είναι ένας από τα δραστήρια και ζωτικά μέλη της οικογένειας αυτής, του ΤΕΧΝΗ & ΧΡΩΜΑ και σήμερα έχει την … τιμητική του αυτός και τη μεγάλη ευχαρίστηση εμείς να τον φιλοξενούμε δικαίως και επαξίως στο toothnews.gr.
Η όλη ιστορία αυτής της ενδιαφέρουσας συνέντευξης ξεκίνησε πριν από λίγους μήνες που τον συνάντησα στο υπερσύγχρονο εργαστήριό του στη Θεσσαλονίκη. Αμέσως με την πρώτη μου επαφή μαζί του κατάλαβα ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο που εξέπνεε μια ιδιαίτερη αύρα. Ο τρόπος που κινείτο στο χώρο του, η μέθοδος που είχε στην εργασία του, το πως αντιμετώπιζε κάποια θέματα στην παραγωγή, πρόδιδε αμέσως πώς ζει και πώς εκφράζεται στην προσωπική του ζωή. Έδειχνε δηλαδή έναν καλό άνθρωπο, προσωποποίηση της απλότητας που θέλει και επιδιώκει να σκορπίζει χαρά και ελπίδα στους γύρω του.
Ως άλλος Οδυσσέας, που ταξίδευε προς την Ιθάκη του, συνάντησε περιπέτειες και δυσκολίες, όμως δεν ξέχασε ποιός ήταν και που πρέπει να φτάσει.
O Δημήτρης Παπαφλωράτος δεν ξέχασε τον προορισμό του. Φροντίζει όλα αυτά, που του έχουν συμβεί, είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα, να είναι η προίκα γνώσεων και εμπειριών για το ταξίδι αυτό που οδηγεί στον προορισμό του. Ενώ έχει περάσει αρκετός καιρός από εκείνη την πρώτη συνάντηση, μέσα μου ζωντανή είναι ακόμη η προσωποποίηση αυτής της απλότητας!
Τι σας οδήγησε στο δρόμο της οδοντικής τεχνολογίας;
Η τύχη. Το όνειρό μου από μικρός ήταν να ασχοληθώ με την γυμναστική καθώς ήμουν αθλητής και ασχολούμουν με το στίβο και το μπάσκετ. Παρά ταύτα δυο φίλοι οδοντίατροι μου άλλαξαν τα σχέδια μέσα σε ένα απόγευμα. Με σύστησαν στο χώρο της οδοντικής τεχνολογίας.
Κάπως έτσι κατέληξα στη σχολή οδοντοτεχνιτών κάτι που ουδέποτε μετάνιωσα. Επιπρόσθετα, ο αδερφός μου ήταν οδοντοτεχνίτης έτσι είχα μια επαφή με το αντικείμενο. Έγιναν όλα απλά και γρήγορα.
Η επαγγελματική καταξίωση σας είναι γεγονός. Είστε από τα εργαστήρια στην Ελλάδα που όλοι γνωρίζουν την δουλειά σας και σας σέβονται οι συνάδελφοί σας. Πως επιτεύχθηκε αυτή η πανελλήνια ταυτότητα;
Δεν νομίζω ότι έκανα κάτι σπουδαίο. Επίσης, δεν γνωρίζω αν υπάρχει κάποιου είδους “συνταγή” ή “εγχειρίδιο” αν θέλετε, επιτυχίας. Θεωρώ πως η καλή συνεργασία και ακολούθως η καταξίωση είναι προϊόντα μόχθου, αγάπης για τη δουλειά. Σημαντικό βεβαίως είναι η ύπαρξη σεβασμού προς οποιονδήποτε εταίρο, συνεργάτη αλλά και ανταγωνιστή.
Εργάζεστε πολλά χρόνια. Πόσο έχουν δυσκολέψει τα πράγµατα στην οδοντική αγορά για έναν οδοντοτεχνίτη του τότε αλλά και του σήμερα;
Για μας που ανοίξαμε εργαστήριο γύρω στο 1980 τα πράγματα ήταν εύκολα καθώς ήμασταν οι πρώτες σειρές επαγγελματιών που τελείωσαν τεχνική σχολή οδοντοτεχνιτών. Να θυμίσω εδώ πως μέχρι τότε για να γίνει κανείς οδοντοτεχνίτης έπρεπε να “μαθητεύσει” δίπλα σε κάποιον οδοντίατρο ή οδοντοτεχνίτη.
Σε πολλές από εκείνες τις περιπτώσεις η μεταφορά γνώσης ήταν περιορισμένη για ανταγωνιστικούς λόγους. Ακόμα, λόγο της φύσης των μηχανημάτων που τότε ήταν κάπως υποτυπώδη, τα χρήματα που έπρεπε να δαπανηθούν για να ανοίξει κάποιος εργαστήριο ήταν λιγότερα. Η θεωρητική κατάρτιση των αποφοίτων όμως ήταν καλύτερη από κάποιων εμπειρικών επαγγελματιών, κάτι που επηρέαζε τον ανταγωνισμό καθώς τον χαμήλωνε για εμάς.
Τώρα πλέον και ειδικότερα εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης είναι πιο δύσκολο για κάποιον να εισέλθει στην αγορά. Δεν είναι φυσικά κάτι το ακατόρθωτο και με τις σωστές κινήσεις, νομίζω ότι μπορεί κανείς να πετύχει.
Είχατε πρότυπο κάποιους τεχνίτες στην αρχή της καριέρας σας και ποιούς; Τώρα έχετε;
Φυσικά και είχα, είμαι της άποψης ότι χωρίς αυτά κάποιος δεν βελτιώνεται, αναπτύσσεται και δεν διορθώνει τυχόν λάθη. Είναι καλό να ξέρεις που θες να φθάσεις. Πρότυπά μου ήταν το αφεντικό μου ο Θανέλος καθώς και οι φίλοι μου Κασουρίδης και Χρυσανθόπουλος. Άτομα πρωτοπόρα με πολλά να προσφέρουν στο χώρο. Δυστυχώς όμως οι φίλοι αυτοί δεν βρίσκονται πλέον μαζί μας. Είμαι σίγουρος ότι αν ζούσαν θα προσέφεραν ένα υψηλότερο επίπεδο στο χώρο.
Έχετε κάνει “καλλιτεχνικές” αστοχίες στην οδοντοτεχνική καριέρα σας;
Είναι επόμενο μέσα σε μια επαγγελματική πορεία να υπάρξουν λάθη, αστοχίες και λανθασμένες εκτιμήσεις σε κάποιες περιπτώσεις. Παρά ταύτα η οποιαδήποτε αστοχία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο προβληματισμού, αυτοκριτικής και αυτοβελτίωσης. Τα λάθη μπορούν να γίνουν ευκαιρίες γνώσης αρκεί να αναλυθούν σωστά και χωρίς εγωισμό και ηττοπάθεια.
Υπάρχει κάποιος οδοντίατρος με τον οποίο θα θέλατε πολύ να συνεργαστείτε;
Δεν είναι φρόνιμο για έναν επαγγελματία να κάνει διακρίσεις. Κάθε οδοντίατρος όπως επίσης και κάθε οδοντοτεχνίτης έχει τον προσωπικό του τρόπο σκέψης και δράσης. Πιθανόν υπάρχουν κάποια ονόματα επωνύμων του κλάδου που κεντρίζουν το ενδιαφέρον αλλά αυτό δεν είναι και δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός του εργαστηρίου μας. Αρμονικές σχέσεις και αλληλοσεβασμός προς όλους, είναι έννοιες που αν κατανοηθούν και ακολουθηθούν προσφέρουν τα μέγιστα.
Η ψηφιακή τεχνολογία την οποία υποστηρίζετε στο εργαστήριό σας λύνει τα χέρια; Είναι απαραίτητη; Είναι η άρτια και ακριβή λύση για να έχει “δουλειά” όπως λέγεται ένα εργαστήριο;
Πλέον το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Η ψηφιακή τεχνολογία έχει αρχίσει να κυριαρχεί ήδη στην Ευρώπη και η χώρα μας σταδιακά θα ακολουθήσει. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έζησα τις μεγάλες αλλαγές στο επάγγελμα τα τελευταία χρόνια. Αρχικά με την είσοδο της πορσελάνης το 80´, έπειτα την εισαγωγή των εμφυτευμάτων το 90′ και θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τους Δ. Μαυραειδόπουλος και Α. Τριποδάκη για την βοήθεια που παρήχαν και να αναφέρω πως ήταν οι πρώτοι οι οποίοι οργάνωσαν σεμινάρια κατάρτισης.
Και τώρα με την ψηφιακή τεχνολογία. Όπως τότε έτσι και τώρα στα πρόθυρα της αλλαγής οι απόψεις διίστανται. Για να απαντήσω στο ερώτημα ναι θα υπάρξει διαφοροποίηση στο επάγγελμα αλλά δύσκολα μεγάλος αριθμός εργαστηρίων θα καθετοποιήσουν την παραγωγή τους ψηφιακά καθώς είναι ακριβή τεχνολογία. Η πλειοψηφία των εργαστηρίων θα συνεργαστούν με άλλα εργαστήρια καθώς το κόστος απόκτησης ενός μηχανήματος είναι πολύ υψηλό και δεν θα μπορέσουν να το αποσβέσουν. Αντιθέτως όμως το ανθρώπινο χέρι δεν έχει καταφέρει ακόμα κάποιο μηχάνημα να το φτάσει στον κλάδο μας και θεωρώ πως μια ισορροπία ανάμεσα στις μεθόδους είναι αναγκαία.
Η νέα γενιά πιστεύετε είναι περισσότερο ευνοημένη λόγω καλύτερων υλικών, εξοπλισμού, ενημέρωσης για να αποδίδουν τις εργασίες;
Θεωρώ πως ναι, η νέα γενιά είναι περισσότερο ευνοημένη λόγο υλικών, ενημέρωσης και εξοπλισμού. Από την άλλη μεριά κάποια από τα ενημερωτικά σεμινάρια μπορεί να είναι ακριβά. Επίσης, τα υλικά και ο εξοπλισμός έχουν και αυτά ανέβει σε θέμα κόστους, έτσι μπορεί κάποιος να δυσκολευτεί και ειδικά αν λάβουμε υπ’ όψιν μας την οικονομική κατάσταση της χώρας. Βέβαια κάποιοι τολμηροί που θα ρισκάρουν μπορεί να πετύχουν αν προσέξουν. Πολλές φορές ρισκάροντας πετυχαίνει κανείς.
Η Θεσσαλονίκη απειλείται από τα σύνορα της με Σκόπια, Βουλγαρία, Τουρκία. Ποιά είναι η άποψή σας;
Τέτοια φαινόμενα είναι λογικά και αναμενόμενα σε μια ελεύθερη αγορά. Η προσπάθεια που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να ενημερώνουμε για τα ενδεχόμενα προβλήματα που μπορεί να έχει μια τέτοια απόφαση και δυστυχώς είναι πολλά. Επιπλέον, η συνεχής προσπάθεια βελτίωσης της ποιότητας από εμάς είναι ικανή να αναδείξει τις διαφορές μεταξύ της Ελλάδος και των όμορων χωρών.
Πιστεύετε στο ενιαίο τιμολόγιο εργασιών; Αν ποτέ εφαρμοστεί θα αποδώσει;
Διαφωνώ κάθετα με το ενιαίο τιμολόγιο αν και να δέχομαι ένα τιμολόγιο κατώτατων τιμών. Η φύση της δουλειάς είναι κάτι που πρέπει να κατανοηθεί. Βρίθει ιδιαιτεροτήτων καθώς και προσωπικών στοιχείων.
Κάθε τεχνίτης βάζει τη δικιά του σφραγίδα και δικαιούται διαφορετικής τιμολόγησης. Υπάρχουν τεχνίτες που συγκριτικά με την ποιότητα που προσφέρουν έχουν υψηλό τιμολόγιο αλλά και το αντίθετο. Η ποιότητα είναι ο στόχος και η οικονομική επιβράβευση επιθυμητή. Η τιμή είναι αθροιστική συνέπεια πολλών παραγόντων, όπως τεχνική υποστήριξη, κατανόηση, συνεργασία και όχι κάτι αόριστο και γενικό.
Συνεργάζεστε με κέντρα της Ευρώπης, πείτε μας την εμπειρία σας;
Ήμουν τυχερός. Από το 1992 ξεκίνησε μια συνεργασία με Γερμανία, η οποία σταδιακά επεκτάθηκε και σε άλλες χώρες. Τα τελευταία χρόνια όμως η χώρα μας έχει αφήσει άσχημες εντυπώσεις στο εξωτερικό που δυσχεραίνει τις οποίες προσπάθειες συνεργασίας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η προσπάθεια και η συνεργασία σταματάει. Παρόλα αυτά είναι δύσκολο, καθώς οι νοοτροπίες διαφέρουν, τα λάθη είναι απαγορευμένα και η ύπαρξη εναλλακτικών αγορών όπως Τουρκία, Πολωνία, Τσεχία και Κίνα τους κάνει πιο απόλυτους σε κάποιες περιπτώσεις.
Ποιά είναι η σχέση μεταξύ οδοντιάτρων και οδοντοτεχνιτών στην Ελλάδα σήμερα;
Εγώ θα εκφραστώ προσωπικά με το τι νομίζω ότι είναι το ιδανικό. Ο στόχος και των δυο πρέπει να είναι το βέλτιστο αποτέλεσμα και η ικανοποίηση του πελάτη. Σε περιπτώσεις λόγου χάρη μιας προσθετικής εργασίας, η οποία πιθανά να κοστίσει πολύ και να κάνει τον πελάτη να στερηθεί κάποια άλλα πράγματα, πρέπει και οι δυο (τεχνίτης, οδοντίατρος) να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Θεωρώ πως οι διαφωνίες πρέπει να αντιμετωπίζονται ψύχραιμα με γνώμονα πάνω από όλα τον πελάτη. Πιστεύω πως είναι μια ομαδική προσπάθεια στην οποία ο καθένας συντελεί το δικό του λίθο. Είναι ζωτικής σημασίας όλα τα μέλη να ξέρουν την θέση τους, τις υποχρεώσεις τους αλλά και το επίπεδο τους ώστε να επιλύονται οι διαφωνίες σωστά.
Να τονίσω πως οι καλές σχέσεις, η κατανόηση καθώς και ο ενστερνισμός της θέσης που μπορεί να βρίσκεται ο συνεργάτης γιατρός – τεχνίτης κάνουν θαύματα. Μέρος της δικιάς μου νοοτροπίας ήταν πάντα να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και τον εαυτό μου λιγότερο διψασμένο, επιτρέψτε μου. Ωστόσο, πέρα από κάποιες φυσικές και επόμενες αμφισβητήσεις κατά τα πρώτα χρονιά της πορείας μου πλέον οι σχέσεις είναι θετικές και το αποτέλεσμα πολύ ικανοποιητικό.
Συμφωνείτε πάντα με τους συνεταίρους σας; Πώς διατηρείτε άψογες σχέσεις; Δύσκολο να συνεταιριστείς…
Θεωρώ πως είναι φυσικό και επόμενο να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σε κάποια θέματα. Οι αμοιβαίες υποχωρήσεις και ο σεβασμός στην διαφορετική προσέγγιση είναι βασική και αναγκαία, αρχή ενός καλού συνεταιρισμού.
Ήμουν τυχερός σε αυτόν τον τομέα καθώς με τους συνεταίρους μου κ. Α. Ποδάρα και κα. Μ. Σπυριάδου, έχουμε μια συνεργασία πολλών χρόνων και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω με αυτήν την ευκαιρία για την πολύ καλή συνεργασία. Ακόμα θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους συνεργάτες οδοντοτεχνίτες που εργάζονται στο εργαστήριο μας, με τους οποίους βρισκόμαστε στις επάλξεις πολλά χρόνια και έχουμε αναπτύξει πολύ όμορφες σχέσεις.
Πόσο αναγκαία είναι τα σεμινάρια στην οδοντική τεχνολογία; Θα συνεχίσετε να τα υποστηρίζετε; Είναι ακριβά για την Ελλάδα της κρίσης αλλά και της πληροφορίας που δίνουν;
Όπως πιθανά γνωρίζετε ήμασταν από τα πρώτα εργαστήρια που οργάνωσαν σεμινάρια για τους πελάτες τους. Αρχικά στον χώρο μας από το 1990 και κατόπιν σε διάφορα ξενοδοχεία με τους κυρίους Ματσικίδη, την κα Μιχαηλίδου, κο. Παπάζογλου, τον κο Γκρούς και τον κο Κρόμπα, χωρίς να σταματήσουμε παράλληλα και τα σεμινάρια στο εργαστήριο μας.
Ακόμα υπήρξαμε χορηγοί σε διάφορες ημερίδες και συνέδρια. Όπως διαφαίνεται παραπάνω τα σεμινάρια για μας είναι αναγκαία και χρίζουν υποστήριξης ειδικά στο επάγγελμα αυτό, που οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Κατανοώ πως στην Ελλάδα του 2016 μπορεί να είναι δύσκολο για κάποιον να τα παρακολουθήσει, όμως είναι ευεργετικά και καταρτίζουν θεωρητικά και πρακτικά κάποιον επαγγελματία.
Υπάρχει κάτι που θα θέλατε να έχετε επιτύχει έως το τέλος της οδοντοτεχνικής θητείας σας;
Ανέκαθεν είχα και θα έχω στόχους και οράματα. Δίνουν νόημα για εμένα. Τι θα ήταν άλλωστε ο οδηγός χωρίς την καρώ σημαία ή ο καπετάνιος χωρίς λιμάνι. Τα όνειρα είναι απάγκιο να πιαστεί κανείς και να ξεκινήσει ξέροντας που πηγαίνει. Δεν θα μπορούσα να σας τα αποκαλύψω όλα αλλά αυτή τη στιγμή το σπουδαιότερο είναι η σταδιακή μετάβαση του εργαστηρίου στη νέα γενιά καθώς και ο υιός μου Κωνσταντίνος, ο οποίος τελείωσε το πανεπιστήμιο του Manchester και ο υιός του Θανάση Ποδαρά, Γιάννης εργάζονται στο εργαστήριο.
Να τονίσω πως είμαστε το πρώτο εργαστήριο που έκανε σεμινάρια, έφερε Laser στη Θεσσαλονίκη και από τα πρώτα που ασχοληθήκαμε με τα εμφυτεύματα, εγκαταστήσαμε CAD-CAM σύστημα εδώ και 10 χρόνια και συνεχίζουμε να προχωράμε στην ψηφιακή αγορά καθώς αποκτήσαμε και μεγαλύτερο μηχάνημα.
Προσπαθούμε να είμαστε παρόντες στις εξελίξεις και κάποιες φορές να τις προλάβουμε με σκοπό πάντα να υλοποιήσουμε τον παλαιότερο και βαθύτερο μας στόχο που είναι η ικανοποίηση των πελατών μας. Κοιτάμε μπροστά και πιστεύω πως όσο καλά και αν είσαι τώρα τα καλύτερα έρχονται αρκεί να τα υποδεχτείς.
Tι είναι για εσάς επιτυχία και πως συνδυάζεται με την ευτυχία;
Να ξεκαθαρίσω καταρχάς πως η επαγγελματική επιτυχία με την ευτυχία είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Μπορεί κάποιος να είναι άρτια επαγγελματικά, αλλά πένης σε θέματα προσωπικής ευτυχίας καθώς και κάποιος ο οποίος να είναι πανευτυχής στην προσωπική του ζωή αλλά να υστερεί πολύ στα επαγγελματικά.
Εγώ προτίμησα να αφαιρέσω την λέξη ευτυχία από το λεξιλόγιο μου καθώς θεωρώ ότι είναι κοντά (όχι σαν έννοια) με την δυστυχία. Πολλές φορές κυνηγώντας το ένα με πάθος καταλήγουμε στο άλλο χωρίς να το καταλάβουμε. Η φιλοσοφία μου βασίζεται στον άνθρωπο, πιστεύω στις ικανότητες, την εξέλιξη, την αυτοβελτίωση, τα όποια συνθέτουν μια ικανότητα προσωπικής αλλά και κοινωνικής ευχαρίστησης.
Μπορείτε να μας διηγηθείτε μια αστεία ή χαρούμενη ιστορία που σας συνέβη στη Θεσσαλονίκη και αφορά ένα οδοντοτεχνίτη ή ένα γιατρό;
Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια γενίκευση και να σας πω πως κάθε πετυχημένη οδοντική αποκατάσταση είναι σημείο καμπής, χαράς και επιβεβαίωσης.
Για τι πιστεύετε ότι αξίζει να αγωνίζεται ένας άνθρωπος σήμερα;
Ένας άνθρωπος αξίζει να αγωνίζεται με γνώμονα το χθες, για το αύριο!
