Κρόμπας Νικόλαος

« Ο γενικός Οδοντίατρος που διδάσκει επιστήμονες , εμπνέει μικρούς & μεγάλους με πολύ διάθεση για προσφορά γνώσης και εμπειρίας! »

Γράφει η Ελευθερία Γεωργοπούλου
(Υπεύθυνη Επικοινωνίας του toothnews)

Λειτουργεί ένα από τα 9 “Branemark Osseointegration Center” στο κόσμο !  Yπάρχει μια άλλη οδοντιατρική! Απολάυστε την, παλέψτε γι’ αυτήν”

O Δρ Nικόλαος Κρόμπας είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους και αγαπημένους της οδοντιατρικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Την προσωπικότητα της ιατρικής κοινότητας, συνάντησα στο υπερσύχρονο Βranemark Center, το ιατρείο του κου Κρόμπα. Από την έναρξη της ασκήσεως της οδοντιατρικής πριν 29 χρόνια έως σήμερα, ο κος Κρόμπας έχει κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων του και των συνεργατών του, γιατί παρέμεινε ο λειτουργός, ο γιατρός, ο επιστήμονας, ο ερευνητής, ο δάσκαλος, ο φίλος, ο απλός κι ευγενής άνθρωπος που θέλει να βοηθά τον συνάνθρωπό του και να είναι έως το τέλος της ιατρικής του καρριέρας ο καλύτερος!

Η αποτελεσματική προσέγγιση στους ασθενείς του, και η αγωνία του να δει περισσότερο κόσμο με υγιή στόμα τον οδηγούν στην επιτυχία με συνοδοιπόρο τη γυναίκα της ζωής του την επιτυχημένη οδοντίατρο και αξιολάτρευτη κυρία Νότα Στεφανοπούλου Κρόμπα.

Με πυξίδα την συνεχή αναζήτηση της γνώσης ο γιατρός μας ξεδιπλώνει τη ζωή του, τη συνταγή της επιτυχίας του και δίνει συμβουλές συναδελφικές στους νέους οδοντιάτρους.
Δίχως άλλο πρόκειται για έναν Οδοντίατρο του οποίου ο χαρακτήρας, το ήθος και οι γνώσεις του τον καθιστούν όχι μόνον επαγγελματικά αποδεκτό αλλά κυρίως σεβαστό στον χώρο του.

Πως σπουδάσατε οδοντιατρική κι όχι μια άλλη επιστήμη, ήταν επιλογή σας ή τυχαίο;
Ξεκίνησα για το Πολυτεχνείο, τότε οι άριστοι μαθηταί επέλεγαν Πολυτεχνείο (ναυπηγοί – μηχανολόγοι μηχανικοί) ή Ιατρική. Δεν μου άρεσε όμως να ασχολούμαι με μηχανές. Ήμουν και είμαι πολύ καλός με τους ανθρώπους, θέλω να βοηθάω. Είναι ένα ιδανικό να βοηθάς τους ανθρώπους. Το όνειρο και η επιθυμία ήταν η Ιατρική, για μια μονάδα δεν πέρασα και πήγα στην Οδοντιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης.

Τότε το 1976 η οδοντιατρική δεν ήταν όπως τώρα με τέτοιες δυνατότητες. Όταν πήγα στο Στρατό στη Λήμνο ήμουν ο μοναδικός οδοντίατρος σε όλο το νησί. Ξαφνικά βρέθηκα με ένα ιατρείο γεμάτο από το πρωί έως το βράδυ. Έρχονταν μόνιμοι αξιωματικοί και άνθρωποι ντόπιοι από την Λήμνο εκτός στρατού. Κατάλαβα πως εδώ κάτι γίνεται.
Συνειδητοποίησα πως “το’ χω”. Δεν το ήξερα!

Δεν σας πρόδωσε η οδοντιατρική λοιπόν.
Όχι, το αντίθετο και μάλιστα η επιλογή να ιδιωτεύσω και όχι να είμαι στο ΕΣΥ. Κι εκεί θα έκανα σπουδαία πράγματα, αλλά το εδώ, το ιατρείο μου είναι μοναδικό.

Τι δεν σας ταιριάζει στο νοσοκομείο;
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πολλοί. Έχεις πολλούς από πάνω σου κι ο δικός μου χαρακτήρας είναι αυτός του αρχηγού. Είμαι υπεύθυνος και για τα καλά και για τα άσχημα.
Παίρνω εγώ τις αποφάσεις. Βέβαια υπήρξα και τυχερός . Όταν τελείωσα το 1983, την επόμενη χρονιά το ’84 άνοιξα το οδοντιατρείο , το 1989 εμφανίστηκαν τα εμφυτεύματα, το 1990 πήγα στην Σουηδία στην κλινική Branemark να εκπαιδευτώ. Βρήκα τα εμφυτεύματα στην αρχή τους. Μου πήρε 7 – 8 χρόνια να τα μελετάω. Πήγαινα 2 με τρείς φορές το χρόνο στην Σουηδία. Τότε εκεί υπήρχε η γνώση και στην Ελβετία. Αλλά στην Ελβετία πάω τώρα τελευταία. Όταν λοιπόν το 2000 ο κόσμος έμαθε για τα εμφυτεύματα εγώ ήμουν έτοιμος.

Πρόνοια, έμπνευση ή εξέλιξη θα χαρακτηρίζατε την επιλογή σας αυτή;
Η οδοντιατρική τότε δεν ήταν δημιουργική. Βάζαμε μαύρα σφραγίσματα πίσω άσπρα μπροστά. Μερικές κι ολικές οδοντοστοιχίες σε νέους κι ηλικιωμένους. Τα εμφυτεύματα ήταν πρόκληση για μένα. Ήθελα να ξεχωρίζω, να κάνω την διαφορά λόγω χαρακτήρα.

Και η κα Νότα Στεφανοπούλου η συνάδελφος και σύζυγος, σας στήριξε στις επιλογές σας;
Είμαστε μαζί από 16 χρονών στο φροντιστήριο εκείνη σπούδασε Βιολογία και μετά οδοντιατρική. Ενθουσιασμένοι με την επιστήμη μας αποφασίσαμε να είμαστε μόνοι μας να βάλουμε εμείς τα όριά μας. Να φανταστείτε όταν αποφάσισα να πάω στην Σουηδία την πρώτη φορά, μέναμε στο ενοίκιο σ’ ένα διαμέρισμα 50-55 τμ. και χρειαζόμαστε 450.000 δραχμές για τη συμμετοχή μου. Αδιανόητο για τα οικονομικά μας. Έλεγα δεν θα πάω τελικά άλλωστε ποιός βάζει εμφυτεύματα στην Ελλάδα. Η Νότα χωρίς να το γνωρίζω πήγε στην τράπεζα έκανε την κατάθεση μου έφερε το χαρτί και μου είπε: ” τώρα θες δεν θες θα πάς.”

Όσο δε ήμουν στο στρατό στήνει το πρώτο ιατρείο 22τμ. συνολικά. Μετά 5 χρόνια φτιάχνει το ιατρείο στο Περιστέρι μεγαλύτερο, αργότερα στην Ερυθραία….ΟΛΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.
Και σήμερα στο κέντρο αυτό είναι η διαχειρίστρια των πάντων. Δεν θα νοιαστώ για την λειτουργία του σε κανένα τομέα ξέρω είναι η Νότα που τα τακτοποιεί όλα!
Πορεία 29 χρόνων το Νοέμβριο!
Κάναμε τρία ιατρεία με μόνο γνώμονα τη βελτίωση της υπηρεσίας, να έχουμε ποιότητα, να είμαστε σ’ ένα ωραίο περιβάλλον. Κι αυτό έφερε όλα τα υπόλοιπα. Ήθελα να είμαι όσο γίνεται ο καλύτερος . Πριν 15 χρόνια με ρώτησε κάποιος¨: “Νίκο, τι θέλεις ν’ αποκτήσεις, εγώ να βγάλω πολλά λεφτά” μου έλεγε, “εσύ”, κι απαντούσα : “Να γίνω όσο μπορώ καλύτερος οδοντίατρος”
Πριν 10 – 12 χρόνια ήξερα πως οι καλύτεροι διδάσκουν, γι’ αυτό όταν το 2002 με κάλεσαν να μιλήσω πήγα και διαπίστωσα πως μου βγαίνει πολύ καλά. Δεν το ήξερα. Κι αυτό το οφείλω στην οδοντιατρική! Στην οδοντιατρική αντίθετα με την ιατρική δουλεύεις με τα χέρια σου από το πρωί έως το βράδυ και δεν μπορείς να ξεγελάσεις κανέναν.

Ένας οδοντίατρος δεν θεωρείται γιατρός λέγανε κάποτε. Τι λέτε ισχύει ακόμα;
Ένα από τα πράγματα που δεν άντεχα κι έπρεπε να αποβάλω αυτό ήταν, (είχα και πολύ ψηλά τον αμανέ από μαθητής, γιατί ήμουν πάντα πρώτος στην Δυτική Αττική, έλεγα τι είναι το Πανεπιστήμιο να μπείς πως κάνετε έτσι γι’ αυτό και την “πάτησα” στις εισαγωγικές (για μια μονάδα έχασα την Ιατρική)) . Δεν ένιωθα ποτέ οδοντίατρος . Οι άλλοι γιατροί και ιδιαίτερα των δικών μας ειδικοτήτων προσθετολόγοι, περιοδοντολόγοι μας υποτιμούσαν. Δεν το άντεχα. Τώρα έρχονται εκείνοι στα σεμινάρια που κάνω να τους δείξω χειρουργεία. Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Ο γενικός οδοντίατρος μπορεί να είναι TOP. Εξαρτάται απ΄αυτόν, πρέπει να πληρώσει το τίμημα. Εγώ το έχω πληρώσει. Το 2010 που ήταν η χρονιά της κρίσης πήγα 4 φορές Αμερική για μεταπτυχιακά με την Νότα.

Κάθε χρόνο επενδύαμε στη γνώση, γιατί ήθελα να συνεχίσω να είμαι ο καλύτερος. Παρά όλο που επενδύαμε από τα χρήματα που βγάζαμε κι όχι από το περίσσευμά μας. Έπρεπε να επενδύσω στην γνώση γιατί δεν υπήρχε κι όσοι την είχαν δεν την έδιναν, τότε το ’89 -90

Σήμερα την δίνουν και ποιοί;
Ναι, αλλά όχι όλοι. Άλλωστε για να φθάσει κανείς κάπου πρέπει να πληρώσει το τίμημα σας ξαναλέω. Εγώ θα στα πω όλα άντε κάν’ τα. Πρέπει να κάνεις 4.500 εμφυτεύματα!

Διοχετεύω την γνώση μου σ’ όλους για να πάρω καινούργια και περισσότερη, σαν την νερομάνα αδειάζει νερό για να ξαναγεμίσει.

Τονίστε σας παρακαλώ για τους γενικούς οδοντιάτρους να μην έχουν “κακομοιριά” να λένε την γνώμη τους, όπως μελετάμε την γνώμη των ειδικών έτσι κι εκείνοι θα λαμβάνουν υπ’ οψιν τους τη γνώμη των γενικών.

Ασχολείστε με την έρευνα κι έχετε σε εξέλιξη δύο νομίζω.
Η πρώτη τελειώνει και θα δημοσιεύσουμε τα αποτελέσματα σύντομα. Κράτησε 7 χρόνια για να παρατηρήσω την διαφορά ανάμεσα σε δύο διαφορετικά εμφυτεύματα (ένα ακριβό κι ένα της μισής αξίας του πρώτου). Δεν εντοπίστηκε καμία διαφορά και τα δύο εμφυτεύματα στα 7 χρόνια επιβίωσαν χωρίς καμία απώλεια.

Η δεύτερη έρευνα γίνεται με την βοήθεια του κου Μαδιανού και την ASTRA. H ASTRA δεν έχει άμμεση φόρτιση στα οπίσθια και με μονά εμφυτεύματα. Τελειώνουμε τα 4 χρόνια έρευνας με εξαιρετική επιτυχία. Η έρευνα είναι δύσκολο να γίνεται σε ένα ιδιωτικό ιατρείο!

Οι νέοι Οδοντίατροι νομίζετε πως είναι σε δεινή κατάσταση;
Αλήθεια είναι πως βρίσκονται σε πιο δεινή κατάσταση από παλαιότερα. Είναι όμως ευκαιρία για γνώση. Να κάτσουν να διαβάσουν. Κι εγώ σαν νέος δεν είχα πολύ δουλειά. Όμως, είχα 2-3 ώρες δουλειά και 7 ώρες διάβασμα! Τώρα, που υπάρχει το διαδίκτυο…και βρίσκεις τα πάντα δωρεάν! Πλήρωνα στα σεμινάρια υπέρογκα ποσά, τώρα τα παρακολουθούν πολύ οικονομικότερα. Πρέπει να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη γνώση της επιστήμης τους και να αλλάξουν νοοτροπία, να γίνουν αισιόδοξοι.

Ποιά η εξέλιξη της οδοντιατρικής πλέον και η δική σας, υπάρχουν περιθώρια;
Η εξέλιξη έχει να κάνει με την προσθετική αποκατάσταση, προσωπικά εξελίσσομαι χειρουργικά γιατί είμαι γενικός οδοντίατρος. Εξέλιξη π.χ είναι να δίνεις λύση σε ένα ασθενή, όταν δεν μπορεί ένας άλλος γιατρός.
Παρ’ όλα αυτά δεν θα σταματήσω να κάνω μεταπτυχιακά έως το τέλος της καριέρας μου.

Γιατρέ βρεθήκατε ποτέ σε δύσκολη θέση με κάποια αποκατάσταση. Είπατε Θεέ μου τι κάνω τώρα;
Τα πρώτα χρόνια πολλές φορές. Έγινα καλός από τις “αποτυχίες” μου…
Για μένα θεωρείτο αποτυχία όχι από τον ασθενή. Δεν ήθελα να ακούω παράπονα. Ακόμα και μετά από 5 χρόνια να συμβεί κάτι, θα το αναλάβω πλήρως. Με ρωτάνε για τα εμφυτεύματα: Γιατρέ τι εγγύηση έχουν; και τους απαντώ:” Για πάντα. Όσο ζω θα έχετε εγγύηση.”

Παρ’ όλο που μπορεί ο ασθενής να μην ακολουθήσει τις οδηγίες σας;
Βεβαίως. Η σχέση με τον ασθενή είναι πάνω από όλα. Πλήρωσαν κάποτε αρκετά χρήματα δεν τους ξαναχρεώνω. Άλλοι το κάνουν, εγώ δεν μπορώ θα το αποκαταστήσω χωρίς χρέωση!
Οικοδομείς τη σχέση σου με τον ασθενή κι αυτό είναι ανεπανάληπτο. Το ιατρείο μου δόξα το Θεό είναι γεμάτο. Το πελατολόγιό μας όπου πάμε μας ακολουθεί. Έχουμε 98% επιτυχία στις αποκαταστάσεις.
Δεν είναι όλα θέμα χρημάτων. Εγώ λέω: Κόστος θα βρείς, Αξία όχι!
Κι εμείς ψάχνουμε το καλύτερο. Είχα ένα φοβικό ασθενή έπρεπε μετά από 5 χρόνια να τον χειρουργήσω, του είπα να του δώσω λίγο αγχολητικό κι εκείνος μου απάντησε: ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΟ ΜΟΥ. Του έκανα 4 ώρες χειρουργείο και δεν κουνήθηκε. Μεγάλη η χαρά μου που τον είδα ήρεμο και ικανοποιημένο. Η ηθική αμοιβή δεν κοστολογείται.

Έχετε ένα σύγχρονα εξοπλισμένο οδοντιατικό κέντρο, θεωρείται πως είναι απαραίτητος ο σύγχρονος εξοπλισμός σ’ όλα τα Οδοντιατρεία;
Απόλυτα. Βέβαια όχι στα επίπεδα τα δικά μας, αλλά όλοι πλέον έχουν τη γνώση να εξοπλίσουν σωστά το ιατρείο τους. Το δικό μας μπορεί να εξυπηρετήσει π.χ 5 ασθενείς με 12 εμφυτεύματα ταυτόχρονα, να γίνουν οι αξονικές να πάρει φάρμακα, να χειρουργηθεί και να γίνει όλη η θεραπεία χωρίς να χρειαστεί να παραγγείλουμε κάποιο υλικό!

Βέβαια εξαρτάται από το πόσο θέλει ο καθένας να δεσμευτεί. Αυτό που λέω και ξαναλέω είναι: 365 ημέρες το χρόνο να διαβάζουν μισή, μία, δύο ή περισσότερες ώρες, αλλά καθημερινά.
Το κάνω ακόμα και τώρα αυστηρά. Θα πρέπει οι γιατροί ν’ αποβάλουν την αμοιβή και να γίνουν μέρος της πράξης! Η πράξη κι αυτοί να είναι ένα πράγμα. Αυτό δεν πληρώνεται!

Οι οδοντίατροι όμως μεταναστεύουν….
Κι εγώ αν ήμουν 30χρονών θα’ φευγα για να κάνω προκοπή, να πάρω γνώση όχι μόνο για τα χρήματα, θα γύριζα κάποια στιγμή για να κάνω τα καλύτερα.
Όπως είμαι τώρα θα μπορούσα να πάρω το ιατρείο μας και να το βάλω στην Γερμανία θα δούλευα περισσότερο, θα κέρδιζα, δεν θέλω όμως. Θέλω να βοηθάω τους ανθρώπους, όλους. Όσο αφορά το κόστος και την προσφορά: να φανταστείτε όλο το Πανεπιστήμιο του HAVARD έχει ένα μόνο αξονικό, αυτόν που έχω εγώ στο ιατρείο μου. Και εγώ τι κάνω το χρεώνω; Δεν το χρεώνω θέλω να παρέχω, άλλωστε δεν υπάρχει μέτρο …..στο θέμα χρέωση κέρδος!

Ο γενικός Οδοντίατρος που διδάσκει επιστήμονες , εμπνέει μικρούς & μεγάλους με πολύ διάθεση για προσφορά γνώσης και εμπειρίας!
Γράφει η Ελευθερία Γεωργοπούλου (Υπεύθυνη Επικοινωνίας του toothnews)
Λειτουργεί ένα από τα 9 “Branemark Osseointegration Center” στο κόσμο ! ” Yπάρχει μια άλλη οδοντιατρική! Απολάυστε την , Παλέψτε γι’ αυτήν”

O Δρ Nικόλαος Κρόμπας είναι ένας από τους πιο διακεκριμένους και αγαπημένους της οδοντιατρικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Την προσωπικότητα της ιατρικής κοινότητας, συνάντησα στο υπερσύχρονο Βranemark Center, το ιατρείο του κου Κρόμπα. Από την έναρξη της ασκήσεως της οδοντιατρικής πριν 29 χρόνια έως σήμερα, ο κος Κρόμπας έχει κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων του και των συνεργατών του, γιατί παρέμεινε ο λειτουργός, ο γιατρός, ο επιστήμονας, ο ερευνητής, ο δάσκαλος, ο φίλος, ο απλός κι ευγενής άνθρωπος που θέλει να βοηθά τον συνάνθρωπό του και να είναι έως το τέλος της ιατρικής του καρριέρας ο καλύτερος!

Η αποτελεσματική προσέγγιση στους ασθενείς του, και η αγωνία του να δει περισσότερο κόσμο με υγιή στόμα τον οδηγούν στην επιτυχία με συνοδοιπόρο τη γυναίκα της ζωής του την επιτυχημένη οδοντίατρο και αξιολάτρευτη κυρία  Νότα Στεφανοπούλου Κρόμπα.

Με πυξίδα την συνεχή αναζήτηση της γνώσης ο γιατρός μας ξεδιπλώνει τη ζωή του, τη συνταγή της επιτυχίας του και δίνει συμβουλές συναδελφικές στους νέους οδοντιάτρους.
Δίχως άλλο πρόκειται για έναν Οδοντίατρο του οποίου ο χαρακτήρας, το ήθος και οι γνώσεις του τον καθιστούν όχι μόνον επαγγελματικά αποδεκτό αλλά κυρίως σεβαστό στον χώρο του.

Πως σπουδάσατε οδοντιατρική κι όχι μια άλλη επιστήμη, ήταν επιλογή σας ή τυχαίο;
Ξεκίνησα για το Πολυτεχνείο, τότε οι άριστοι μαθηταί επέλεγαν Πολυτεχνείο (ναυπηγοί – μηχανολόγοι μηχανικοί) ή Ιατρική. Δεν μου άρεσε όμως να ασχολούμαι με μηχανές. Ήμουν και είμαι πολύ καλός με τους ανθρώπους, θέλω να βοηθάω. Είναι ένα ιδανικό να βοηθάς τους ανθρώπους. Το όνειρο και η επιθυμία ήταν η Ιατρική, για μια μονάδα δεν πέρασα και πήγα στην Οδοντιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης.

Τότε το 1976 η οδοντιατρική δεν ήταν όπως τώρα με τέτοιες δυνατότητες. Όταν πήγα στο Στρατό στη Λήμνο ήμουν ο μοναδικός οδοντίατρος σε όλο το νησί. Ξαφνικά βρέθηκα με ένα ιατρείο γεμάτο από το πρωί έως το βράδυ. Έρχονταν μόνιμοι αξιωματικοί και άνθρωποι ντόπιοι από την Λήμνο εκτός στρατού. Κατάλαβα πως εδώ κάτι γίνεται.
Συνειδητοποίησα πως “το’ χω”. Δεν το ήξερα!

Δεν σας πρόδωσε η οδοντιατρική λοιπόν.
Όχι, το αντίθετο και μάλιστα η επιλογή να ιδιωτεύσω και όχι να είμαι στο ΕΣΥ. Κι εκεί θα έκανα σπουδαία πράγματα, αλλά το εδώ, το ιατρείο μου είναι μοναδικό.

Τι δεν σας ταιριάζει στο νοσοκομείο;
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πολλοί. Έχεις πολλούς από πάνω σου κι ο δικός μου χαρακτήρας είναι αυτός του αρχηγού. Είμαι υπεύθυνος και για τα καλά και για τα άσχημα.
Παίρνω εγώ τις αποφάσεις. Βέβαια υπήρξα και τυχερός . Όταν τελείωσα το 1983, την επόμενη χρονιά το ’84 άνοιξα το οδοντιατρείο , το 1989 εμφανίστηκαν τα εμφυτεύματα, το 1990 πήγα στην Σουηδία στην κλινική Branemark να εκπαιδευτώ. Βρήκα τα εμφυτεύματα στην αρχή τους. Μου πήρε 7 – 8 χρόνια να τα μελετάω. Πήγαινα 2 με τρείς φορές το χρόνο στην Σουηδία. Τότε εκεί υπήρχε η γνώση και στην Ελβετία. Αλλά στην Ελβετία πάω τώρα τελευταία. Όταν λοιπόν το 2000 ο κόσμος έμαθε για τα εμφυτεύματα εγώ ήμουν έτοιμος.

Πρόνοια, έμπνευση ή εξέλιξη θα χαρακτηρίζατε την επιλογή σας αυτή;
Η οδοντιατρική τότε δεν ήταν δημιουργική. Βάζαμε μαύρα σφραγίσματα πίσω άσπρα μπροστά. Μερικές κι ολικές οδοντοστοιχίες σε νέους κι ηλικιωμένους. Τα εμφυτεύματα ήταν πρόκληση για μένα. Ήθελα να ξεχωρίζω, να κάνω την διαφορά λόγω χαρακτήρα.

Και η κα Νότα Στεφανοπούλου η συνάδελφος και σύζυγος, σας στήριξε στις επιλογές σας;
Είμαστε μαζί από 16 χρονών στο φροντιστήριο εκείνη σπούδασε Βιολογία και μετά οδοντιατρική. Ενθουσιασμένοι με την επιστήμη μας αποφασίσαμε να είμαστε μόνοι μας να βάλουμε εμείς τα όριά μας. Να φανταστείτε όταν αποφάσισα να πάω στην Σουηδία την πρώτη φορά, μέναμε στο ενοίκιο σ’ ένα διαμέρισμα 50-55 τμ. και χρειαζόμαστε 450.000 δραχμές για τη συμμετοχή μου. Αδιανόητο για τα οικονομικά μας. Έλεγα δεν θα πάω τελικά άλλωστε ποιός βάζει εμφυτεύματα στην Ελλάδα. Η Νότα χωρίς να το γνωρίζω πήγε στην τράπεζα έκανε την κατάθεση μου έφερε το χαρτί και μου είπε: ” τώρα θες δεν θες θα πάς.”

Όσο δε ήμουν στο στρατό στήνει το πρώτο ιατρείο 22τμ. συνολικά. Μετά 5 χρόνια φτιάχνει το ιατρείο στο Περιστέρι μεγαλύτερο, αργότερα στην Ερυθραία….ΟΛΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.
Και σήμερα στο κέντρο αυτό είναι η διαχειρίστρια των πάντων. Δεν θα νοιαστώ για την λειτουργία του σε κανένα τομέα ξέρω είναι η Νότα που τα τακτοποιεί όλα!
Πορεία 29 χρόνων το Νοέμβριο!
Κάναμε τρία ιατρεία με μόνο γνώμονα τη βελτίωση της υπηρεσίας, να έχουμε ποιότητα, να είμαστε σ’ ένα ωραίο περιβάλλον. Κι αυτό έφερε όλα τα υπόλοιπα. Ήθελα να είμαι όσο γίνεται ο καλύτερος . Πριν 15 χρόνια με ρώτησε κάποιος¨: “Νίκο, τι θέλεις ν’ αποκτήσεις, εγώ να βγάλω πολλά λεφτά” μου έλεγε, “εσύ”, κι απαντούσα : “Να γίνω όσο μπορώ καλύτερος οδοντίατρος”
Πριν 10 – 12 χρόνια ήξερα πως οι καλύτεροι διδάσκουν, γι’ αυτό όταν το 2002 με κάλεσαν να μιλήσω πήγα και διαπίστωσα πως μου βγαίνει πολύ καλά. Δεν το ήξερα. Κι αυτό το οφείλω στην οδοντιατρική! Στην οδοντιατρική αντίθετα με την ιατρική δουλεύεις με τα χέρια σου από το πρωί έως το βράδυ και δεν μπορείς να ξεγελάσεις κανέναν.

Ένας οδοντίατρος δεν θεωρείται γιατρός λέγανε κάποτε. Τι λέτε ισχύει ακόμα;
Ένα από τα πράγματα που δεν άντεχα κι έπρεπε να αποβάλω αυτό ήταν, (είχα και πολύ ψηλά τον αμανέ από μαθητής, γιατί ήμουν πάντα πρώτος στην Δυτική Αττική, έλεγα τι είναι το Πανεπιστήμιο να μπείς πως κάνετε έτσι γι’ αυτό και την “πάτησα” στις εισαγωγικές (για μια μονάδα έχασα την Ιατρική)) . Δεν ένιωθα ποτέ οδοντίατρος . Οι άλλοι γιατροί και ιδιαίτερα των δικών μας ειδικοτήτων προσθετολόγοι, περιοδοντολόγοι μας υποτιμούσαν. Δεν το άντεχα. Τώρα έρχονται εκείνοι στα σεμινάρια που κάνω να τους δείξω χειρουργεία. Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Ο γενικός οδοντίατρος μπορεί να είναι TOP. Εξαρτάται απ΄αυτόν, πρέπει να πληρώσει το τίμημα. Εγώ το έχω πληρώσει. Το 2010 που ήταν η χρονιά της κρίσης πήγα 4 φορές Αμερική για μεταπτυχιακά με την Νότα.

Κάθε χρόνο επενδύαμε στη γνώση, γιατί ήθελα να συνεχίσω να είμαι ο καλύτερος. Παρά όλο που επενδύαμε από τα χρήματα που βγάζαμε κι όχι από το περίσσευμά μας. Έπρεπε να επενδύσω στην γνώση γιατί δεν υπήρχε κι όσοι την είχαν δεν την έδιναν, τότε το ’89 -90

Σήμερα την δίνουν και ποιοί;
Ναι, αλλά όχι όλοι. Άλλωστε για να φθάσει κανείς κάπου πρέπει να πληρώσει το τίμημα σας ξαναλέω. Εγώ θα στα πω όλα άντε κάν’ τα. Πρέπει να κάνεις 4.500 εμφυτεύματα!

Διοχετεύω την γνώση μου σ’ όλους για να πάρω καινούργια και περισσότερη, σαν την νερομάνα αδειάζει νερό για να ξαναγεμίσει.

Τονίστε σας παρακαλώ για τους γενικούς οδοντιάτρους να μην έχουν “κακομοιριά” να λένε την γνώμη τους, όπως μελετάμε την γνώμη των ειδικών έτσι κι εκείνοι θα λαμβάνουν υπ’ οψιν τους τη γνώμη των γενικών.

Ασχολείστε με την έρευνα κι έχετε σε εξέλιξη δύο νομίζω.
Η πρώτη τελειώνει και θα δημοσιεύσουμε τα αποτελέσματα σύντομα. Κράτησε 7 χρόνια για να παρατηρήσω την διαφορά ανάμεσα σε δύο διαφορετικά εμφυτεύματα (ένα ακριβό κι ένα της μισής αξίας του πρώτου). Δεν εντοπίστηκε καμία διαφορά και τα δύο εμφυτεύματα στα 7 χρόνια επιβίωσαν χωρίς καμία απώλεια.

Η δεύτερη έρευνα γίνεται με την βοήθεια του κου Μαδιανού και την ASTRA. H ASTRA δεν έχει άμμεση φόρτιση στα οπίσθια και με μονά εμφυτεύματα. Τελειώνουμε τα 4 χρόνια έρευνας με εξαιρετική επιτυχία. Η έρευνα είναι δύσκολο να γίνεται σε ένα ιδιωτικό ιατρείο!

Οι νέοι Οδοντίατροι νομίζετε πως είναι σε δεινή κατάσταση;
Αλήθεια είναι πως βρίσκονται σε πιο δεινή κατάσταση από παλαιότερα. Είναι όμως ευκαιρία για γνώση. Να κάτσουν να διαβάσουν. Κι εγώ σαν νέος δεν είχα πολύ δουλειά. Όμως, είχα 2-3 ώρες δουλειά και 7 ώρες διάβασμα! Τώρα, που υπάρχει το διαδίκτυο…και βρίσκεις τα πάντα δωρεάν! Πλήρωνα στα σεμινάρια υπέρογκα ποσά, τώρα τα παρακολουθούν πολύ οικονομικότερα. Πρέπει να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη γνώση της επιστήμης τους και να αλλάξουν νοοτροπία, να γίνουν αισιόδοξοι.

Ποιά η εξέλιξη της οδοντιατρικής πλέον και η δική σας, υπάρχουν περιθώρια;
Η εξέλιξη έχει να κάνει με την προσθετική αποκατάσταση, προσωπικά εξελίσσομαι χειρουργικά γιατί είμαι γενικός οδοντίατρος. Εξέλιξη π.χ είναι να δίνεις λύση σε ένα ασθενή, όταν δεν μπορεί ένας άλλος γιατρός.
Παρ’ όλα αυτά δεν θα σταματήσω να κάνω μεταπτυχιακά έως το τέλος της καριέρας μου.

Γιατρέ βρεθήκατε ποτέ σε δύσκολη θέση με κάποια αποκατάσταση. Είπατε Θεέ μου τι κάνω τώρα;
Τα πρώτα χρόνια πολλές φορές. Έγινα καλός από τις “αποτυχίες” μου…
Για μένα θεωρείτο αποτυχία όχι από τον ασθενή. Δεν ήθελα να ακούω παράπονα. Ακόμα και μετά από 5 χρόνια να συμβεί κάτι, θα το αναλάβω πλήρως. Με ρωτάνε για τα εμφυτεύματα: Γιατρέ τι εγγύηση έχουν; και τους απαντώ:” Για πάντα. Όσο ζω θα έχετε εγγύηση.”

Παρ’ όλο που μπορεί ο ασθενής να μην ακολουθήσει τις οδηγίες σας;
Βεβαίως. Η σχέση με τον ασθενή είναι πάνω από όλα. Πλήρωσαν κάποτε αρκετά χρήματα δεν τους ξαναχρεώνω. Άλλοι το κάνουν, εγώ δεν μπορώ θα το αποκαταστήσω χωρίς χρέωση!
Οικοδομείς τη σχέση σου με τον ασθενή κι αυτό είναι ανεπανάληπτο. Το ιατρείο μου δόξα το Θεό είναι γεμάτο. Το πελατολόγιό μας όπου πάμε μας ακολουθεί. Έχουμε 98% επιτυχία στις αποκαταστάσεις.
Δεν είναι όλα θέμα χρημάτων. Εγώ λέω: Κόστος θα βρείς, Αξία όχι!
Κι εμείς ψάχνουμε το καλύτερο. Είχα ένα φοβικό ασθενή έπρεπε μετά από 5 χρόνια να τον χειρουργήσω, του είπα να του δώσω λίγο αγχολητικό κι εκείνος μου απάντησε: ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΟ ΜΟΥ. Του έκανα 4 ώρες χειρουργείο και δεν κουνήθηκε. Μεγάλη η χαρά μου που τον είδα ήρεμο και ικανοποιημένο. Η ηθική αμοιβή δεν κοστολογείται.

Έχετε ένα σύγχρονα εξοπλισμένο οδοντιατικό κέντρο, θεωρείται πως είναι απαραίτητος ο σύγχρονος εξοπλισμός σ’ όλα τα Οδοντιατρεία;
Απόλυτα. Βέβαια όχι στα επίπεδα τα δικά μας, αλλά όλοι πλέον έχουν τη γνώση να εξοπλίσουν σωστά το ιατρείο τους. Το δικό μας μπορεί να εξυπηρετήσει π.χ 5 ασθενείς με 12 εμφυτεύματα ταυτόχρονα, να γίνουν οι αξονικές να πάρει φάρμακα, να χειρουργηθεί και να γίνει όλη η θεραπεία χωρίς να χρειαστεί να παραγγείλουμε κάποιο υλικό!

Βέβαια εξαρτάται από το πόσο θέλει ο καθένας να δεσμευτεί. Αυτό που λέω και ξαναλέω είναι: 365 ημέρες το χρόνο να διαβάζουν μισή, μία, δύο ή περισσότερες ώρες, αλλά καθημερινά.
Το κάνω ακόμα και τώρα αυστηρά. Θα πρέπει οι γιατροί ν’ αποβάλουν την αμοιβή και να γίνουν μέρος της πράξης! Η πράξη κι αυτοί να είναι ένα πράγμα. Αυτό δεν πληρώνεται!

Οι οδοντίατροι όμως μεταναστεύουν….
Κι εγώ αν ήμουν 30χρονών θα’ φευγα για να κάνω προκοπή, να πάρω γνώση όχι μόνο για τα χρήματα, θα γύριζα κάποια στιγμή για να κάνω τα καλύτερα.
Όπως είμαι τώρα θα μπορούσα να πάρω το ιατρείο μας και να το βάλω στην Γερμανία θα δούλευα περισσότερο, θα κέρδιζα, δεν θέλω όμως. Θέλω να βοηθάω τους ανθρώπους, όλους. Όσο αφορά το κόστος και την προσφορά: να φανταστείτε όλο το Πανεπιστήμιο του HAVARD έχει ένα μόνο αξονικό, αυτόν που έχω εγώ στο ιατρείο μου. Και εγώ τι κάνω το χρεώνω; Δεν το χρεώνω θέλω να παρέχω, άλλωστε δεν υπάρχει μέτρο …..στο θέμα χρέωση κέρδος!

Γιατί οι οδοντίατροι παραπονούνται πως δεν υπάρχει δουλειά;
Θα ήθελα να πάω σένα από αυτά τα ιατρεία που δεν έχει δουλειά να παρατηρώ ασθενείς ή νέους “πελάτες” και το γιατρό και να δείτε πως θα τελείωνε η ημέρα.

Όταν ακούς δεν έχω δουλειά σημαίνει ότι τα λάθη τα ρίχνουν στους άλλους κι όχι στον εαυτό τους. Αν δεν αλλάξει αυτό θα παραμείνει το πρόβλημα. Ανέκαθεν έλεγα εγώ φταίω για όλα. Όταν έρθει κάποιος στο ιατρείο θα ασχοληθώ μαζί του, θα του μιλήσω θα τον ενημερώσω, θα βγάλουμε το σχέδιο θεραπείας. ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΜΕ τον ασθενή. Μπορεί να κάτσει μπορεί όχι. Η διαφορά είναι ότι ο ασθενής για να κάτσει, επειδή δεν ξέρει πόσο καλός είσαι πρέπει να τον κερδίσει η συμπεριφορά σου. Η αρχική εξέταση είναι σημαντική. Επειδή δεν πληρωνόμαστε την αρχική εξέταση δεν αφιερώνουμε και πολύ χρόνο. Δεν τους κερδίζεις όλους, αλλά πως θα μιλάνε για σένα έχει σημασία.

Κάτι που έκανα από πολύ μικρός είναι να έχω μια ατζέντα και καθημερινά έγραφα και γράφω το τι, το πως και το γιατί. Πόσους ασθενείς είδα σήμερα. Τους αξιολογούσα αυτοί ήταν ευχαριστημένοι ,εγώ όχι. Σημείωνα τι θα κάνεις την επόμενη φορά; θα πάρεις καλύτερο π.χ. αποτύπωμα; μήπως να κάνω σεμινάριο, να ρωτήσω τα εργαστήρια; Είναι ένα σπιράλ ανάπτυξης που δεν σταματά ποτέ. Το feedback το παίρνεις από τον εαυτό σου. Μ’ ένα τέτοιο ημερολόγιο έχεις στόχο συνεχούς βελτιώσεως. Αν κάθε μέρα βελτιωνόμαστε 0,5% σ’ ένα χρόνο θα έχουμε γίνει 180% καλύτεροι!

Δεν έχετε αλλάξει νοοτροπία απέναντι στον ασθενή από τα πρώτα χρόνια έως τώρα, που είστε ένας καταξιωμένος και πετυχημένος επιστήμονας.
Όχι, απλά τώρα είμαι πιο αυστηρός με τον εαυτό μου. Θέλω το τέλειο. Είναι μεγάλη ικανοποίηση σας ξαναλέω να κάνεις καλά έναν ασθενή και ιδιαίτερα όταν δεν μπόρεσε κάποιος άλλος. Να δείτε φθαρμένα δόντια σε άτομα με ανορεξία από τους εμετούς. Ο ψυχίατρος συνιστά πρώτα απ’ όλα να φτιάξουν τα δόντια τους. Τα δόντια να είναι 3-4 χιλιοστά, οδοντίατροι να μη αναλαμβάνουν ή όταν ανελάμβαναν έκαναν πολλά λάθη. Έτσι άρχισα να διδάσκω αυτά τα θέματα. Αυτό το κομμάτι δεν πληρώνεται μόνο ικανοποίηση προσφέρει…

Πως σας εμπιστεύτηκε ο BRANEMARK;
Πρέπει να γνωρίζετε πως ο BRANEMARK μάζεψε όλα του τα χρήματα πήγε στη Βραζιλία και άνοιξε ένα Ινστιτούτο, όπου επώνυμοι γιατροί απ΄όλο τον κόσμο θα ’ρχονται να χειρουργούν χωρίς αμοιβή ανθρώπους με καρκίνο, κομμένα χέρια, πόδια με ιδιαιτερότητες γενικά. Θα πάω κι εγώ την Άνοιξη για μια με δύο εβδομάδες.
Τον έχω παρακολουθήσει είναι “Θεός”. Έχει πολλές διακρίσεις, δεν είναι οδοντίατρος, είναι ορθοπεδικός και από τα πολλά χειρουργεία που εκτέλεσε, μετακινείται τώρα σε αναπηρική καρέκλα! Φοβερό μυαλό …ποιότητα ανθρώπου μοναδική.
Για να γυρίσω στην ερώτησή σας. Μου συμβαίνει μέσα στο χρόνο να μην ησυχάζω όλο κάτι καινούργιο θέλω να κάνω. Ένα Σάββατο βράδυ χειμώνας, περιπλανιόμουν στο διαδίκτυο και είδα το κέντρο του BRANEMARK, ενθουσιάστηκα πάτησα το contact και του έστειλα ένα e-mail όπου του έγραφα πως η Ελλάδα είναι φτωχή χώρα, έχω εκπαιδευτεί στα εμφυτεύματα και νομίζω πως αξίζει να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κέντρο στην χώρα μου, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν την ποιότητα, αλλά δεν έχουν χρήματα.Άλλωστε πρέπει όλοι να κάνουμε φιλανθρωπίες.
Πέρασαν λίγες ημέρες κι έλεγα σιγά Νίκο μη σου απαντήσει. Τον είχα δεί σε συνέδρια και οι γιατροί έσκυβαν από σεβασμό για να τον χαιρετήσουν. Σε τρείς μήνες μου απάντησε. Ήθελε συστατικές επιστολές ποιός είστε τι κάνετε κ.λ. Ήμουν έτοιμος τα έστειλα και τον Μάρτιο με φώναξε στο Γκέτεμποργκ για να γνωριστώ και με τους υπόλοιπους που συγκροτούσαν τα  κέντρα BRANEMARK ανά το κόσμο. Είδα γιατρούς από Βραζιλία έως Τόκυο. Κορυφαίοι αλλά ταπεινοί άνθρωποι.

Είπα: «εδώ θέλω να βρίσκομαι να είμαι μέρος αυτής της ομάδας». Οι 10-12 άνθρωποι μαζί συγκεντρώναμε 350 χρόνια εμφυτευματολογίας…

Η Οδοντιατρική έχει μέλλον;
Το πιστεύω απόλυτα, όπως και ο οδοντιατρικός τουρισμός.  Όποιος επιμένει δεν τον σταματά κανείς. Μόνο ο εαυτός μου μπορεί να με σταματήσει. Ξέρετε ποιό ήταν το ίδαλμά μου, ο ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣΤ ο γιατρός των βασιλιάδων. Είχε σπουδάσει στο Σικάγο και το οδοντιατρείο του ήταν στη Ρηγίλης. Πέθανε 82 χρονών στο Λονδίνο, τον πάτησε ένα κόκκινο Λεωφορείο ενώ βρισκόταν εκεί για να παρακολουθήσει κάποιο συνέδριο! Έως τα 82 του δούλευε. Το 1932 έβαζε εμφυτεύματα, δυστυχώς… δεν τον γνώρισα!

Άλλοι έχουν εσάς για ίδαλμα!
Ναι, γιατί ξέρουν από που ξεκίνησα και που έφτασα. Από τα 20τμ στο κέντρο BRANEMARK. Όταν ξεκίνησα είχα ένα “ντενεκέ” για μηχάνημα κι όμως ο κόσμος ερχόταν, χωρίς να με ξέρει, λόγω της συμπεριφοράς μου. Το οδοντιατρείο μου, όπως είναι τώρα, αν το βάλεις στο Beverly Hills, Manhattan, στη Βέρνη, τη Ζυρίχη θα έρχεται κόσμος…

Μήπως όμως είστε μονάδα εσείς και μερικοί ακόμα;
Ναι, αλλά όλοι μπορούν να γίνουν.

Οδοντοτεχνίτες, ποιά η γνώμη σας και η σχέση σας;
Κι εδώ τα ίδια με τους γιατρούς. Έχω επιλέξει τον καλύτερο, γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα κι έχουμε όνειρα εξέλιξης…Οι οδοντίατροι πιέζουν τους οδοντοτεχνίτες για χαμηλές αμοιβές. Τεράστιο Λάθος. Πάλι εμπλέκεται το κόστος με την αξία. Θέλω άριστη δουλειά παίρνω τον άριστο τεχνίτη, γιατί ο ασθενής γνωρίζει τον Κρόμπα κι όχι τον τεχνίτη.
Η Mercedes έλεγε: ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ. Κι αυτό κάνουμε. Σκεφθείτε οδοντίατροι μας έστειλαν τα παιδιά τους για θεραπεία κι εκείνοι πήγαν αλλού σε άλλους συναδέλφους.

Φθάσαμε στην λεύκανση, στα εμφυτεύματα, στην αισθητική οδοντιατρική και μετά τι;
Είναι δύσκολο να τα μάθεις όλα αυτά, να τα κάνεις σωστά και να τα τελειοποιήσεις.
Η Οδοντιατρική είναι nonstop. Τα βλαστοκύτταρα είναι ένας νέος δρόμος. Τρέχει ένα project στο Μαίάμι που θα παρακολουθήσω. Πέρνουμε βλαστοκύτταρα από κοιλιακό λίπος και τα χρησιμοποιούμε για να κάνουμε ανάπλαση σκληρών και μαλακών ιστών . Προσπάθειες γίνονται. Έχουμε απίστευτο μέλλον και είναι φυσικό επόμενο για έναν γναθοχειρουργό, για έναν περιοδοντολόγο για όσους ασχολούνται. Η οδοντιατρική είναι ανοιχτή. Να μη φοβάται κανένας γενικός οδοντίατρος. Αντιμετωπίστε τον φόβο σας επιθετικά. Όταν έλεγα για τα εμφυτεύματα μου έλεγαν που πας να μπλέξεις. Είχα φωτεινά αλλά και σκοτεινά παραδείγματα στη ζωή μου….

Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σας ποιό είναι;
Η γυναίκα μου η Νότα! Η ζωή μου είναι τόσο καλά, που το μόνο πράγμα που έχω να κάνω είναι να μαθαίνω. Έχω δυο παιδιά τον Γιάννη και την Αναστασία, σπουδάζουν γιατροί και ετοιμάζονται για μεταπτυχιακά τους. Καμαρώνω γι’ αυτά. Ο Γιάννης θυμάμαι όταν ήταν 3χρονών τον είχα πάρει αγκαλιά για να δούμε ένα παιδικό πρόγραμμα, αλλά εγώ έβαλα κάτι κασσέτες από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα και βλέπαμε μαζί παρασκευές δοντιών.

Μας βλέπει η Νότα και μου λέει «τι κάνεις;» κι εγώ της απαντώ «που είναι το πρόβλημα το παιδί είναι στην αγκαλιά του μπαμπά του». Ήμουν υπερβολικός με την δουλειά, μου το λένε τα παιδιά. Τώρα βέβαια μεγάλωσαν κι έχουμε άλλη σχέση! Επίσης, πρέπει να ομολογήσω ότι η Νότα είναι καλύτερη από εμένα. Τα χέρια της είναι μαγικά. Είναι ο πιο ξεκάθαρος άνθρωπος στη ζωή μου. Είναι ταλέντο κι αν έλεγε πως θέλει ν’ ασχοληθεί με τα εμφυτεύματα θα έπρεπε να κρυφτώ. Είναι αποφασιστική και δυναμική. Έχει πεί ότι το σπουδαιότερο πράγμα είναι η οικογένειά μου -τα παιδιά μας κι εσύ, η οδοντιατική θα είναι: απονευρώσεις, γενική χειρουργική, αισθητική και η λειτουργία του ιατρείου.

Και αυτό κάνει άριστα. Έχω καταλάβει πως μόνο με την Νότα θα έκανα παιδιά γιατί ήμουν της νοοτροπίας καρριέρα κι όχι οικογένεια. Είναι τόσο αφοσιωμένη στα παιδιά …όπως και η μάνα μου! Στο εργοστάσιο σκληρή δουλειά, αγράμματη κι όμως μ’ έβαλε να σπουδάσω και τα κατάφερα. Διάβασα πολύ γιατί μου αρέσει ,το έχω εύκολο το διάβασμα, μ’ αρέσει (η βιβλιοθήκη και η videoθήκη μου πιστεύω πως δεν υπάρχει! Διαβάζω στα Αγγλικά τα πάντα). Ήταν εύκολο για μένα αλλά το άλλο της μάνας μου η σκληρή δουλειά, ποιός την κάνει; Σήμερα οι νέες κοπέλες είναι διαφορετικές έχουν πολλά πράγματα δεδομένα δεν πιέζονται…

Είστε υπέρ της διαφήμισης και ιδιαίτερα στο διαδίκτυο;
Βεβαίως, δεν νοείται προοδευτικός ή προοδευμένος οδοντίατρος να μην έχει ιστοσελίδα.
Η πρώτη ερώτηση που κάνω όταν πάω στα σεμινάρια είναι ποιός έχει ιστοσελίδα. Πολύ βασικό.

Η γνώση μεταλαμπαδεύεται;
Ναι. Εκείνο που μετράει όμως είναι η έμπνευση. Αυτό προσφέρω στα δικά μου σεμινάρια.Έμπνευση!
Η γνώση υπάρχει και στα βιβλία. Μη φοβάστε τολμήστε. Απευθύνομαι σε νέους και μεγάλους. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ , ΠΑΛΕΨΤΕ ΓΙ ΑΥΤΗΝ!
Θα ήθελα να πάω σένα από αυτά τα ιατρεία που δεν έχει δουλειά να παρατηρώ ασθενείς ή νέους “πελάτες” και το γιατρό και να δείτε πως θα τελείωνε η ημέρα.

Όταν ακούς δεν έχω δουλειά σημαίνει ότι τα λάθη τα ρίχνουν στους άλλους κι όχι στον εαυτό τους. Αν δεν αλλάξει αυτό θα παραμείνει το πρόβλημα. Ανέκαθεν έλεγα εγώ φταίω για όλα. Όταν έρθει κάποιος στο ιατρείο θα ασχοληθώ μαζί του, θα του μιλήσω θα τον ενημερώσω, θα βγάλουμε το σχέδιο θεραπείας. ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΜΕ τον ασθενή. Μπορεί να κάτσει μπορεί όχι. Η διαφορά είναι ότι ο ασθενής για να κάτσει, επειδή δεν ξέρει πόσο καλός είσαι πρέπει να τον κερδίσει η συμπεριφορά σου. Η αρχική εξέταση είναι σημαντική. Επειδή δεν πληρωνόμαστε την αρχική εξέταση δεν αφιερώνουμε και πολύ χρόνο. Δεν τους κερδίζεις όλους, αλλά πως θα μιλάνε για σένα έχει σημασία.

Κάτι που έκανα από πολύ μικρός είναι να έχω μια ατζέντα και καθημερινά έγραφα και γράφω το τι, το πως και το γιατί. Πόσους ασθενείς είδα σήμερα. Τους αξιολογούσα αυτοί ήταν ευχαριστημένοι ,εγώ όχι. Σημείωνα τι θα κάνεις την επόμενη φορά; θα πάρεις καλύτερο π.χ. αποτύπωμα; μήπως να κάνω σεμινάριο, να ρωτήσω τα εργαστήρια; Είναι ένα σπιράλ ανάπτυξης που δεν σταματά ποτέ. Το feedback το παίρνεις από τον εαυτό σου. Μ’ ένα τέτοιο ημερολόγιο έχεις στόχο συνεχούς βελτιώσεως. Αν κάθε μέρα βελτιωνόμαστε 0,5% σ’ ένα χρόνο θα έχουμε γίνει 180% καλύτεροι!

Δεν έχετε αλλάξει νοοτροπία απέναντι στον ασθενή από τα πρώτα χρόνια έως τώρα, που είστε ένας καταξιωμένος και πετυχημένος επιστήμονας.
Όχι, απλά τώρα είμαι πιο αυστηρός με τον εαυτό μου. Θέλω το τέλειο. Είναι μεγάλη ικανοποίηση σας ξαναλέω να κάνεις καλά έναν ασθενή και ιδιαίτερα όταν δεν μπόρεσε κάποιος άλλος. Να δείτε φθαρμένα δόντια σε άτομα με ανορεξία από τους εμετούς. Ο ψυχίατρος συνιστά πρώτα απ’ όλα να φτιάξουν τα δόντια τους. Τα δόντια να είναι 3-4 χιλιοστά, οδοντίατροι να μη αναλαμβάνουν ή όταν ανελάμβαναν έκαναν πολλά λάθη. Έτσι άρχισα να διδάσκω αυτά τα θέματα. Αυτό το κομμάτι δεν πληρώνεται μόνο ικανοποίηση προσφέρει…

Πως σας εμπιστεύτηκε ο BRANEMARK;
Πρέπει να γνωρίζετε πως ο BRANEMARK μάζεψε όλα του τα χρήματα πήγε στη Βραζιλία και άνοιξε ένα Ινστιτούτο, όπου επώνυμοι γιατροί απ΄όλο τον κόσμο θα ’ρχονται να χειρουργούν χωρίς αμοιβή ανθρώπους με καρκίνο, κομμένα χέρια, πόδια με ιδιαιτερότητες γενικά. Θα πάω κι εγώ την Άνοιξη για μια με δύο εβδομάδες.
Τον έχω παρακολουθήσει είναι “Θεός”. Έχει πολλές διακρίσεις, δεν είναι οδοντίατρος, είναι ορθοπεδικός και από τα πολλά χειρουργεία που εκτέλεσε, μετακινείται τώρα σε αναπηρική καρέκλα! Φοβερό μυαλό …ποιότητα ανθρώπου μοναδική.
Για να γυρίσω στην ερώτησή σας. Μου συμβαίνει μέσα στο χρόνο να μην ησυχάζω όλο κάτι καινούργιο θέλω να κάνω. Ένα Σάββατο βράδυ χειμώνας, περιπλανιόμουν στο διαδίκτυο και είδα το κέντρο του BRANEMARK, ενθουσιάστηκα πάτησα το contact και του έστειλα ένα e-mail όπου του έγραφα πως η Ελλάδα είναι φτωχή χώρα, έχω εκπαιδευτεί στα εμφυτεύματα και νομίζω πως αξίζει να δημιουργηθεί ένα τέτοιο κέντρο στην χώρα μου, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν την ποιότητα, αλλά δεν έχουν χρήματα.Άλλωστε πρέπει όλοι να κάνουμε φιλανθρωπίες.
Πέρασαν λίγες ημέρες κι έλεγα σιγά Νίκο μη σου απαντήσει. Τον είχα δεί σε συνέδρια και οι γιατροί έσκυβαν από σεβασμό για να τον χαιρετήσουν. Σε τρείς μήνες μου απάντησε. Ήθελε συστατικές επιστολές ποιός είστε τι κάνετε κ.λ. Ήμουν έτοιμος τα έστειλα και τον Μάρτιο με φώναξε στο Γκέτεμποργκ για να γνωριστώ και με τους υπόλοιπους που συγκροτούσαν τα κέντρα BRANEMARK ανά το κόσμο. Είδα γιατρούς από Βραζιλία έως Τόκυο. Κορυφαίοι αλλά ταπεινοί άνθρωποι.

Είπα: «εδώ θέλω να βρίσκομαι να είμαι μέρος αυτής της ομάδας». Οι 10-12 άνθρωποι μαζί συγκεντρώναμε 350 χρόνια εμφυτευματολογίας…

Η Οδοντιατρική έχει μέλλον;
Το πιστεύω απόλυτα, όπως και ο οδοντιατρικός τουρισμός. Όποιος επιμένει δεν τον σταματά κανείς. Μόνο ο εαυτός μου μπορεί να με σταματήσει. Ξέρετε ποιό ήταν το ίδαλμά μου, ο ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣΤ ο γιατρός των βασιλιάδων. Είχε σπουδάσει στο Σικάγο και το οδοντιατρείο του ήταν στη Ρηγίλης. Πέθανε 82 χρονών στο Λονδίνο, τον πάτησε ένα κόκκινο Λεωφορείο ενώ βρισκόταν εκεί για να παρακολουθήσει κάποιο συνέδριο! Έως τα 82 του δούλευε. Το 1932 έβαζε εμφυτεύματα, δυστυχώς… δεν τον γνώρισα!

Άλλοι έχουν εσάς για ίδαλμα!
Ναι, γιατί ξέρουν από που ξεκίνησα και που έφτασα. Από τα 20τμ στο κέντρο BRANEMARK. Όταν ξεκίνησα είχα ένα “ντενεκέ” για μηχάνημα κι όμως ο κόσμος ερχόταν, χωρίς να με ξέρει, λόγω της συμπεριφοράς μου. Το οδοντιατρείο μου, όπως είναι τώρα, αν το βάλεις στο Beverly Hills, Manhattan, στη Βέρνη, τη Ζυρίχη θα έρχεται κόσμος…

Μήπως όμως είστε μονάδα εσείς και μερικοί ακόμα;
Ναι, αλλά όλοι μπορούν να γίνουν.

Οδοντοτεχνίτες, ποιά η γνώμη σας και η σχέση σας;
Κι εδώ τα ίδια με τους γιατρούς. Έχω επιλέξει τον καλύτερο, γιατί μιλάμε την ίδια γλώσσα κι έχουμε όνειρα εξέλιξης…Οι οδοντίατροι πιέζουν τους οδοντοτεχνίτες για χαμηλές αμοιβές. Τεράστιο Λάθος. Πάλι εμπλέκεται το κόστος με την αξία. Θέλω άριστη δουλειά παίρνω τον άριστο τεχνίτη, γιατί ο ασθενής γνωρίζει τον Κρόμπα κι όχι τον τεχνίτη.
Η Mercedes έλεγε: ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ. Κι αυτό κάνουμε. Σκεφθείτε οδοντίατροι μας έστειλαν τα παιδιά τους για θεραπεία κι εκείνοι πήγαν αλλού σε άλλους συναδέλφους.

Φθάσαμε στην λεύκανση, στα εμφυτεύματα, στην αισθητική οδοντιατρική και μετά τι;
Είναι δύσκολο να τα μάθεις όλα αυτά, να τα κάνεις σωστά και να τα τελειοποιήσεις.
Η Οδοντιατρική είναι nonstop. Τα βλαστοκύτταρα είναι ένας νέος δρόμος. Τρέχει ένα project στο Μαίάμι που θα παρακολουθήσω. Πέρνουμε βλαστοκύτταρα από κοιλιακό λίπος και τα χρησιμοποιούμε για να κάνουμε ανάπλαση σκληρών και μαλακών ιστών . Προσπάθειες γίνονται. Έχουμε απίστευτο μέλλον και είναι φυσικό επόμενο για έναν γναθοχειρουργό, για έναν περιοδοντολόγο για όσους ασχολούνται. Η οδοντιατρική είναι ανοιχτή. Να μη φοβάται κανένας γενικός οδοντίατρος. Αντιμετωπίστε τον φόβο σας επιθετικά. Όταν έλεγα για τα εμφυτεύματα μου έλεγαν που πας να μπλέξεις. Είχα φωτεινά αλλά και σκοτεινά παραδείγματα στη ζωή μου….

Το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή σας ποιό είναι;
Η γυναίκα μου η Νότα! Η ζωή μου είναι τόσο καλά, που το μόνο πράγμα που έχω να κάνω είναι να μαθαίνω. Έχω δυο παιδιά τον Γιάννη και την Αναστασία, σπουδάζουν γιατροί και ετοιμάζονται για μεταπτυχιακά τους. Καμαρώνω γι’ αυτά. Ο Γιάννης θυμάμαι όταν ήταν 3χρονών τον είχα πάρει αγκαλιά για να δούμε ένα παιδικό πρόγραμμα, αλλά εγώ έβαλα κάτι κασσέτες από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα και βλέπαμε μαζί παρασκευές δοντιών.

Μας βλέπει η Νότα και μου λέει «τι κάνεις;» κι εγώ της απαντώ «που είναι το πρόβλημα το παιδί είναι στην αγκαλιά του μπαμπά του». Ήμουν υπερβολικός με την δουλειά, μου το λένε τα παιδιά. Τώρα βέβαια μεγάλωσαν κι έχουμε άλλη σχέση! Επίσης, πρέπει να ομολογήσω ότι η Νότα είναι καλύτερη από εμένα. Τα χέρια της είναι μαγικά. Είναι ο πιο ξεκάθαρος άνθρωπος στη ζωή μου. Είναι ταλέντο κι αν έλεγε πως θέλει ν’ ασχοληθεί με τα εμφυτεύματα θα έπρεπε να κρυφτώ. Είναι αποφασιστική και δυναμική. Έχει πεί ότι το σπουδαιότερο πράγμα είναι η οικογένειά μου -τα παιδιά μας κι εσύ, η οδοντιατική θα είναι: απονευρώσεις, γενική χειρουργική, αισθητική και η λειτουργία του ιατρείου.

Και αυτό κάνει άριστα. Έχω καταλάβει πως μόνο με την Νότα θα έκανα παιδιά γιατί ήμουν της νοοτροπίας καρριέρα κι όχι οικογένεια. Είναι τόσο αφοσιωμένη στα παιδιά …όπως και η μάνα μου! Στο εργοστάσιο σκληρή δουλειά, αγράμματη κι όμως μ’ έβαλε να σπουδάσω και τα κατάφερα. Διάβασα πολύ γιατί μου αρέσει ,το έχω εύκολο το διάβασμα, μ’ αρέσει (η βιβλιοθήκη και η videoθήκη μου πιστεύω πως δεν υπάρχει! Διαβάζω στα Αγγλικά τα πάντα). Ήταν εύκολο για μένα αλλά το άλλο της μάνας μου η σκληρή δουλειά, ποιός την κάνει; Σήμερα οι νέες κοπέλες είναι διαφορετικές έχουν πολλά πράγματα δεδομένα δεν πιέζονται…

Είστε υπέρ της διαφήμισης και ιδιαίτερα στο διαδίκτυο;
Βεβαίως, δεν νοείται προοδευτικός ή προοδευμένος οδοντίατρος να μην έχει ιστοσελίδα.
Η πρώτη ερώτηση που κάνω όταν πάω στα σεμινάρια είναι ποιός έχει ιστοσελίδα. Πολύ βασικό.

Η γνώση μεταλαμπαδεύεται;
Ναι. Εκείνο που μετράει όμως είναι η έμπνευση. Αυτό προσφέρω στα δικά μου σεμινάρια. Έμπνευση!
Η γνώση υπάρχει και στα βιβλία. Μη φοβάστε τολμήστε. Απευθύνομαι σε νέους και μεγάλους. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ , ΠΑΛΕΨΤΕ ΓΙ ΑΥΤΗΝ!