« Η έρευνα, η γνώση και η δημιουργία είναι έννοιες που είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την πορεία μου στο χώρο »
Γράφει η Ελευθερία Γεωργοπούλου (Υπεύθυνη Επικοινωνίας του toothnews)
Τόπος συνάντησης η Αθήνα. Είχε κατέβει από το Βόλο για κάποιο σεμινάριο. Κλείσαμε ραντεβού να μιλήσουμε την επόμενη ημέρα. Ήλθε με αθλητική περιβολή. Ευδιάθετος, απλός στους τρόπους του, ζήτησε να πιούμε καφέ και με ευχαρίστησε για το χρόνο μου.
Ο Δημήτρης Κεσμετζής είναι ένας καθημερινός άνθρωπος που τον κάνεις φίλο σου γρήγορα. Είναι ο χαρακτήρας που δείχνει πως μέσα από τη δυσκολία συνάντησε τον εαυτό του, ένας άνθρωπος υπερήφανος που επιβίωσε μέσα από ανυπέρβλητα προβλήματα, δυνατός και σίγουρος για τον εαυτό του. Aρχίσαμε την κουβέντα μας με τη κλασική ερώτηση.
Πως επιλέξατε το επάγγελμα του Οδοντοτεχνίτη;
Καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση που κάνατε αλλά και την τιμή να βρίσκομαι εδώ μαζί σας. Ποτέ δεν περίμενα, ότι τότε που ξεκίνησα το επάγγελμα αυτό για καθαρά λόγους επιβίωσης, θα με έφερνε τώρα απέναντί σας να συζητάμε για το πως το επέλεξα…. Με επέλεξε θα έλεγα, μετά το λάτρεψα. Έγινε σκοπός και στόχος.
Θεωρείτε τον εαυτό σας καλό τεχνίτη και γιατί. Η αγορά σας ξέρει , φθάνει αυτό;
Πιστεύω καταρχήν ότι ο καλός τεχνίτης έχει γνώσεις, λύσεις κι αμέτρητες ώρες εργασίας και πειραματισμού στον πάγκο. Παράλληλα οφείλει να διαθέτει μεράκι και φαντασία γι’ αυτό που κάνει κάθε φορά. Άρα αν θεωρήσουμε ότι πληρώ τα παραπάνω ας αφήσουμε τον αναγνώστη να βγάλει τα συμπεράσματά του κυρία Γεωργοπούλου. Όσον αφορά την αναγνωρισιμότητα, είναι φυσικά κάτι που κολακεύει και γοητεύει τον καθένα μας πέρα του ότι αυτό σημαίνει καταξίωση και επαγγελματική άνοδο. Να σας απαντήσω ευθέως ότι δεν φτάνουν αυτά. Ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό για κάποιον που του αρέσει να ερευνά το καινούριο. Αλίμονο εάν τα γνωρίζαμε όλα.
Πλήξη και άνοια και καμία εξέλιξη συνάμα με πνευματική αναπηρία. Όλεθρος δηλαδή αγαπητή μου… Στην πορεία της οδοντοτεχνικής ζωής μου, άντεξα πάρα πολλά, αλλά είχα και τη νοημοσύνη να καταλάβω ποιοί έπρεπε να είναι οι άνθρωποι που θα με πλαισίωναν. Πώς βάζεις σε μια γλάστρα μια βέργα δίπλα στο δενδράκι που φύτεψες για στήριγμα; Το να βρεις αυτές τις βέργες είναι συχνά το μυστικό για την ανάπτυξη του ταλέντου σου.
Επίσης εξαρτάται κι από την ποιότητα του “φράχτη” που σχηματίζουν γύρω σου τέτοιες βέργες. Ο “φράχτης” αυτός πρέπει να είναι αρκετά δυνατός για να σε προστατεύει, αλλά και τόσο ανοικτός ώστε να αφήνει να περνούν ο ήλιος και ο αέρας. Αν έχεις αυτή τη συνταγή, τότε τράβα μπροστά.
Ποιά ήταν τα πρότυπά σας. Ποιοί είναι οι τεχνίτες που θαυμάζατε και θαυμάζετε ;
Πρότυπα.Τα πρότυπα μου ήταν πάντα συνάδελφοι ανά τον κόσμο που είχαν πειραματιστεί σε κάτι νέο, το είχαν φανταστεί ή το είχαν τολμήσει και αφού το πέτυχαν το μετέδιδαν κιόλας. Μορφές τέτοιου τύπου είναι ο κ. Schuneman.
Είστε από τους πρώτους που εκπαιδεύτηκαν και έκαναν πράξη την ψηφιακή τεχνολογία. Την υποστηρίζετε ακόμα;
Το 2009 ανέλαβα ένα ρίσκο οικονομικό και εξόπλισα το εργαστήριο μου με ψηφιακά μηχανήματα. Πρωτοπόρα κίνηση για την πόλη μου αλλά και εξέλιξη σε ατομικό επίπεδο. Ομολογώ ότι η ανταπόκριση που είχα ήταν μεγάλη άρα και η επιλογή μου επιτυχής.
Φυσικά και την υποστηρίζω ακόμα διότι βραχυπρόθεσμα θα είναι αδιανόητο να εργάζεσαι χωρίς εξοπλισμό ψηφιακής τεχνολογίας. Το CAD – CAM είναι το απόλυτο εργαλείο στα χέρια του οδοντοτεχνίτη.
Πρέπει να είσαι καταρτισμένος τεχνίτης ή να είσαι καλός χειριστής της ψηφιακής τεχνολογίας;
Έχω την γνώμη ότι είναι ένας συνδυασμός των δυο. Η ψηφιακή τεχνολογία δημιουργήθηκε για να απλοποιήσει και να διευκολύνει τον οδοντοτεχνίτη, αλλά και να του προσφέρει καλύτερους χρόνους, ακρίβεια και το βέλτιστο αποτέλεσμα. Αυτά όμως μπορούν να συμβούν μόνο εάν ο χειριστής είναι γνώστης του αντικειμένου. Το να γνωρίζει λοιπόν κάποιος μόνο ψηφιακό χειρισμό, χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις της οδοντοτεχνικής θα ήταν απόλυτα ελλιπές και καταστροφικό.
Είστε ανήσυχος νους και προσπαθείτε να προχωράτε ένα βήμα περισσότερο στην δουλειά σας απ’ αυτό που σας δίνει η απλή γνώση των πραγμάτων. Είναι αλήθεια;
Πράγματι. Η αλήθεια είναι ότι συνεχώς ερευνώ πράγματα τα οποία δεν έχω εφαρμόσει και διατίθεμαι να τα κάνω κτήμα μου. Η έρευνα, η γνώση και η δημιουργία είναι έννοιες που είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την πορεία μου στο χώρο.
Πείτε μας τη γνώμη σας για τα σεμινάρια που γίνονται στην Ελλάδα. Έχουν γίνει αναγκαία ή συνήθεια;
Θα σας απαντήσω λίγο διαφορετικά. Εάν υποθέσουμε ότι η συνήθεια είναι η δευτέρα φύσις και ότι τα σεμινάρια είναι συνήθεια, τότε είμαστε σε καλό δρόμο. Διότι αυτά που ακούς στους χώρους αυτούς τα έχεις κάνει πράξη ξανά και ξανά και με διαφορετικό τρόπο. Η επανάληψη λοιπόν έγινε συνήθεια και αυτή γνώση, η οποία είναι αναγκαία.
Σας αρέσει να παρακολουθείτε ή να κάνετε εσείς σεμινάρια; Σας ρωτάω γιατί γνωρίζω ότι τουλάχιστον στο εργαστήριό σας κάνετε “ιδιαίτερα” σε τεχνίτες από την Ελλάδα και εκτός Ελλάδος.
Γηράσκω αεί διδασκόμενος… Με ικανοποιεί απόλυτα η σκέψη ότι αυτό που μαθαίνω το μεταφέρω παρακάτω. Προσπαθώ τουλάχιστον να μεταλαμπαδεύσω στους νεότερους μας τεχνίτες ό,τι αποκόμισα από τα τόσα χρόνια μαθητείας μου και ειλικρινά είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα και το κάνω κάθε φορά με την ίδια διάθεση.
Τα εργαστήρια εκτός Αθηνών ανά την Ελλάδα είναι σε καλύτερη «μοίρα» απ’ ότι στην πρωτεύουσα λόγω της οικονομικής στενότητας;
Ισχύει όντως ότι ο ανταγωνισμός στην Αθήνα είναι μεγαλύτερος απ΄ ότι στην περιφέρεια κι αυτό έχει να κάνει με την πληθώρα των εργαστηρίων στην μεγαλόπολη κάτι που δεν συμβαίνει για παράδειγμα στην πόλη μου.
Επιτρέψτε μου όμως να αντιπαραθέσω ότι αυτό λειτουργεί και σαν δίκοπο μαχαίρι. Διότι μια αποτυχία μαθαίνεται γρήγορα και εύκολα από τους καλοθελητές. Φυσικά λειτουργεί και αντίθετα με πολύ θεαματική άνοδο.
Ποιά είναι η γνώμη σας για την πολιτική εργαστηριούχων να εξυπηρετούν τους γιατρούς με χαμηλά κοστολόγια;
Κυρία Γεωργοπούλου, αυτό το θέμα έχει συζητηθεί και συζητιέται ακόμα στους χώρους μας. Πιστεύω ότι ένα απαράβατο πλαφόν, θα ήταν η ιδανική λύση σε ένα ιδανικό κόσμο…
Ηθικά τουλάχιστον είναι ανάξιο λόγου να προσπαθούμε να ζυγίσουμε το κόστος του έργου κάθε τεχνίτη με το ύψος του οικονομικού κόστους. Εννοώ απλά ότι κάθε εργασία είναι ένα δημιούργημα, που είναι ντροπή να εξευτελίζεται στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε. Καλώ λοιπόν όλους μας να αγαπήσουμε και να σεβαστούμε αυτό που δημιουργούμε.
Ποιά είναι τα επόμενα βήματά σας ως εργαστηριούχος και ως “φανατικός” οδοντοτεχνίτης;
Συζητείται μια συνεργασία για την οποία θα σας ενημερώσω στο μέλλον και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτήν.
Έχει μυστικό η επιτυχία;
Επιτυχία είναι η επίτευξη των στόχων μας. Στόχοι που ορίζονται από εμάς και ή ακολουθούνται ή όχι ανάλογα τη θέληση. Θεωρώ ότι είναι ένας συνδυασμός οράματος, θέλησης και δουλείας.
Τελικά ένας άνθρωπος ξεχωρίζει δουλεύοντας τα μειονεκτήματά του ή αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματά του;
Θα πρέπει κανείς να προσπαθεί να τα αξιοποιεί και τα δύο. Θα πρέπει να συνεχίσει να δουλεύει με τα δυνατά του σημεία, γιατί αυτό τον βοηθάει να νιώθει καλύτερα. Από την άλλη όμως, πρέπει να προστατεύουμε και την αδύνατη πλευρά μας, και να προσπαθούμε συνεχώς να τη βελτιώνουμε.
Ας μην ξεχνάμε ότι ένα δικό μας αδύνατο σημείο μπορεί να είναι το καλύτερο που μπορεί να καταφέρει ένας άλλος άνθρωπος. Για μένα βελτίωση χρειάζονται και τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματά μας. Πρέπει όλοι να μάθουμε την αδύνατη πλευρά μας.
Τα λάθη είναι γνώση;
Ναι, βέβαια.
Τότε γιατί τα επαναλαμβάνουμε;
Επειδή χρειάζεται χρόνος για να μάθεις να κάνεις κάτι καλά. Όλοι κάνουμε λάθη, αλλά αυτό δεν είναι κακό. Κακό είναι να μην προσπαθεί κανείς να διορθώνει τα λάθη του.
Ποιά είναι αυτά που ονειρευτήκατε και δεν έχετε πετύχει ακόμα;
Θα ήθελα να εργάζομαι στην Αθήνα ή σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, έτσι ώστε να έχω την ευκαιρία να ανταλλάσσω και συλλέγω περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά την οδοντοτεχνική που τόσο αγαπώ.
Τι ρόλο έχει η οικογένεια και η φιλία στη ζωή σας;
Η οικογένεια μου είναι σημείο αναφοράς. Συγκεκριμένα η σύζυγος μου με στήριξε κατά την διάρκεια όλων των ετών που αφιέρωσα για να αποκομίσω γνώσεις και εμπειρία, κάτι για το οποίο θα ήθελα να την ευχαριστήσω πρώτη φορά από αυτή την σελίδα.
Παράλληλα έχουμε δυο παιδιά που ακολούθησαν τα βήματα μου. Έτσι εργαζόμαστε μαζί και σχεδιάζουμε τις επόμενες δημιουργίες του εργαστηρίου μας, κάτι για το οποίο είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος. Τέλος, η φιλία είναι για εμένα πηγή ζωής και έμπνευσης όπως και κοινωνικότητας. Δυσεύρετη αλλά πολύτιμη και ζωοποιός.
Είστε μαχητής της ζωής ξεπεράσατε και νικήσατε ανυπέρβλητα προβλήματα υγείας, χωρίς να εγκαταλείψετε την δουλειά σας και τους στόχους σας. Τι θα συμβουλεύατε τους συναδέλφους σας και τους εκκολαπτόμενους νέους οδοντοτεχνίτες για την ζωή και την επαγγελματική αποκατάσταση;
Μετά την δυσάρεστη περιπέτεια που έζησα, φιλοσόφησα τη ζωή κυρία Γεωργοπούλου. Το συμπέρασμα ήταν το εξής. Η ζωή ενός οδοντοτεχνίτη είναι άκρως πιεστική, ανταγωνιστική, απαιτεί ώρες εργασίας, κόπου, οικονομικές πιέσεις, γρήγορους χρόνους, χρήμα, αποτυχίες, υπομονή, επιμονή, αναβάθμιση, γρήγορη και σταθερή εξέλιξη … όλα αυτά συνθέτουν το ένα μέρος από το σκηνικό.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει η δημιουργία, η επιτυχία, η καταξίωση, το όραμα, η πρόοδος .Θα πρέπει λοιπόν ο νέος μας φίλος να εστιάσει στα δεύτερα. Παράλληλα να αποκτήσει όσες περισσότερες γνώσεις γίνεται για να είναι ισχυρός και να μην αμελεί ότι η ζωή είναι ωραία και πρέπει να είναι παρών.
Θα αναφέρω όμως και ένα παράδειγμα, για να τονίσω στα νέα παιδιά που πρόκειται να μπούν στον οδοντιατρικό χώρο πως πρέπει να μάθουν να αγωνίζονται :
« Αν καταφέρεις να φτάσεις στην κορυφή ενός υψηλού βουνού, πέρασες τη ζωή σου προετοιμάζοντας τους μυς σου, μετά σκαρφάλωσες στο βουνό χρησιμοποιώντας τα ίδια σου τα χέρια, αφήνοντας το αίμα σου πάνω στα βράχια… Όταν φτάσεις στην κορυφή, είσαι τόσο δυνατός που μπορείς να αντισταθείς σχεδόν σε οτιδήποτε. Αν σε ανέβασε στην κορυφή του βουνού ένα ελικόπτερο, την επόμενη ημέρα είσαι και πάλι στους πρόποδες! »
