« Αν θα μπορούσα να πω μια γνώμη θα έλεγα Διαφάνεια »
Γράφει η Ελευθερία Γεωργοπούλου
Μια διαφορετική συνάντηση στο χώρο των ΤΕΙ Αθήνας, το οποίο πλέον πρέπει να συνηθίσουμε να λέμε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, είχαμε πριν λίγες εβδομάδες.
Το toothnews.gr, “συναντήθηκε” με τον κο Γιώργο Ιωάννου, ο οποίος ήταν εισηγητής σε ημερίδα που διοργάνωσε το τμήμα Οδοντικής Τεχνολογίας.
Αφού είπαμε τα δικά μας, της καθημερινότητας, βρήκαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και να σας παρουσιάσουμε τα πώς και τα γιατί αυτής της πολύτιμης δημιουργικής δουλειάς που λέγεται Οδοντοτεχνική.
Ο κος Ιωάννου, είναι μια υπολογίσιμη δύναμη στο χώρο δεκαετίες τώρα. Η καινοτομία είναι χαρακτηριστικό του και του έχει προσφέρει πολλές επιτυχίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Παραμένει απλός με ρηξικέλευθες ιδέες αλλά ανήσυχος για το νέο αίμα που μπαίνει στην Οδοντοτεχνική και ειλικρινά παλεύει να το υποστηρίξει με κάθε τρόπο, δίνοντας αισιόδοξα μηνύματα αλλά πάντα συνδυασμένα με πολλή δουλειά.
Κύριε Ιωάννου ήσασταν προσκεκλημένος ομιλητής στην ημερίδα που έγινε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και είχε θέμα: Οδοντική Τεχνολογία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση – Εξελίξεις και Προοπτικές. Πείτε μας γνωρίζοντας την ευαισθησία σας για τα νέα παιδιά ποιοι ήταν οι στόχοι της ημερίδας και αν επετεύχθησαν.
Η Ημερίδα απευθυνόταν κυρίως σε φοιτητές των πρώτων εξαμήνων του τμήματος Βιοϊατρικών Επιστημών και είχε ως στόχο την ενημέρωση των φοιτητών για το επάγγελμα του Οδοντικού Τεχνολόγου. Δεν γνωρίζω που είχε βάλει τον πήχη η οργανωτική επιτροπή αλλά σίγουρα της αξίζουν συγχαρητήρια για την ιδέα της ημερίδας και για το σύνολο των εκλεκτών ομιλητών που κάλεσε.
Θεωρείτε ότι η ημερίδα ενήργησε θετικά για όσους την παρακολούθησαν, ώστε να επιλέξουν την οδοντική τεχνολογία;
Θέλω να ελπίζω πως κάποιους θα τους προσέλκυσε και ταυτόχρονα κάποιους θα τους έκανε να το σκεφτούν δεύτερη φορά. Ο στόχος μου δεν ήταν ούτε να εξωραΐσω αλλά και ούτε να κρύψω κάτι. Το επάγγελμα μας είναι πολύ σπουδαίο και το μόνο που χρειάζεται είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα το αγαπήσουν και μπορούν να το πάνε πολύ πιο ψηλά (από πλευράς κοινωνικής καταξίωσης), τον εικοστό πρώτο αιώνα.
Πείτε μας τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας σας.
Μέσα από ιστορικά παραδείγματα προσπάθησα να γίνει κατανοητό πόσο νέο είναι στην πραγματικότητα αυτό το επάγγελμα, πως είναι συνδεδεμένο άρρηκτα με τις πλέον πρόσφατες ανακαλύψεις υλικών και εξοπλισμού και γι’ αυτό το λόγο δεν σταμάτησε ποτέ να εξελίσσεται ραγδαία. Οι εξελίξεις δε αυτές είναι τόσο γρήγορες κάποιες φορές, που μόνο με την εξέλιξη στον χώρο των υπολογιστών μπορεί να συγκριθούν.
Αυτό προϋποθέτει ανθρώπους που βλέπουν θετικά την πραγματική δια βίου εκπαίδευση όπως λέμε.
Από την άλλη μεριά η απασχόληση αυτή μπορεί να σου φέρει δημιουργική χαρά όταν ξέρεις πως με την εργασία σου κάνεις ευτυχισμένους ανθρώπους και επηρεάζεις θετικά την πορεία της ζωής τους.
Οικονομικά επίσης αλλάζει προς το καλύτερο για τους εργαζόμενους Οδοντοτεχνίτες. Μέχρι πριν λίγα χρόνια σπάνια έβλεπες αγγελία που να αναφέρεται σε ολοκληρωμένους τεχνίτες, συνήθως αναζητούσαν εκπαιδευόμενους και βοηθούς.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΔΟΝΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ (Π.Σ.Ο.)– Ν.Π.Δ.Δ, νέα σελίδα στην οδοντοτεχνική. Σοβαρεύουν τα πράγματα;
Αγαπητή κυρία Γεωργοπούλου τα πράγματα σοβαρεύουν, όταν σοβαρεύονται οι πρωταγωνιστές. Δεν είναι οι θέσεις, οι τίτλοι και οτιδήποτε άλλο που μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο μια κατάσταση. Μια ματιά προς την βουλή νομίζω πως είναι το πιο δυνατό τεκμήριο γι’ αυτό που σας λέω.
Το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου Συλλόγου Οδοντοτεχνιτών, που προέκυψε από τις αρχαιρεσίες της 11ης Μαΐου 2019 για την τριετία 2019-2022, από πού πρέπει να αρχίσει για να επικρατήσει αξιοκρατία και να λειτουργεί σαν ένα σώμα;
Τους περισσότερους συναδέλφους που εκλέχτηκαν τους γνωρίζω πολλά χρόνια, είναι έμπειροι και ικανοί. Αν θα μπορούσα να πω μια γνώμη θα έλεγα «Διαφάνεια», Γκλάσνοστ που έλεγε και ο Γκορμπατσώφ. Αυτό θα ήθελα εγώ και αυτό νομίζω πως περιμένουν πολλοί νέοι άνθρωποι για να συμμετάσχουν ενεργά στα κοινά με διάφορους τρόπους.
Ενημερώσεις μετά από συνεδριάσεις, ανοιχτοί διάλογοι όταν υπάρχει σοβαρό θέμα προς συζήτηση, δημιουργία επιτροπών που θα ασχολούνται με ειδικά θέματα (π.χ. Σεμινάρια, συνέδρια, περιοδικό, κλπ.).
Πείτε μας για τα νέα παιδιά που ακολουθούν το επάγγελμα πως πρέπει να καταρτιστούν και πως πρέπει να βαδίσουν για να γίνουν επαγγελματίες.
Διάβασμα, παρακολούθηση σεμιναρίων και εργαστηριακή εμπειρία. Οπωσδήποτε και τα τρία αυτά πράγματα και επιπλέον έναν καλό μέντορα που θα τους καθοδηγήσει σωστά σύμφωνα με τις δυνατότητές τους.
Να χρησιμοποιούν το ένστικτο και το μυαλό τους όταν επιλέγουν κάποιο εργαστήριο για να εργαστούν ή κάποιον μέντορα που θα τους βοηθήσει συμβουλευτικά.
Ο λόγος για να παραμένουν σε ένα εργαστήριο πέραν της μιας εβδομάδος, θα πρέπει να είναι – λόγοι οικονομικοί (αμείβονται νομότυπα), λόγοι γνωσιακής εμπειρίας (αποκτούν καθημερινά γνώσεις), λόγοι αξιοπρέπειας ( ευχάριστοι χώροι εργασίας). Συνήθως δε αυτά τα βρίσκει κανείς όλα μαζί ή καθόλου.
Σε ένα τέτοιο επάγγελμα που οι διάφορες τεχνικές δεξιότητες πρέπει να συνδυάζονται καθημερινά με επιστημονικές και ιατρικές γνώσεις, δεν υπάρχουν πομπός και δέκτης στην επικοινωνία. Πρέπει διαρκώς να είναι ανήσυχοι και να αναζητούν την γνώση και την εξέλιξη.
Το απαραίτητο γνωσιακό και επιστημονικό επίπεδο του σημερινού Οδοντοτεχνίτη είναι πολύ υψηλό, αυτό πρέπει να μας ικανοποιεί αλλά και να μας κάνει να αναλογιστούμε την θέση μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Εάν δεν θέλουμε να μας βλέπουν ως «τυχαίους» πρέπει να μην είμαστε «τυχαίοι».
Δυστυχώς, τα σχολεία μας έχουν σοβαρό πρόβλημα εκπαίδευσης και κουλτούρας σε όλες τις βαθμίδες τους, από το δημοτικό σχολείο ήδη μέχρι και τα πανεπιστήμια. Επειδή δε οι ίδιοι ποτέ δεν θα είναι στην προτεραιότητα καμιάς κυβέρνησης, ας σκεφτούν τρόπους να πάρουν την ζωή και την τύχη τους στα χέρια τους. Κι αυτό κατά την άποψη μου μπορεί να γίνει μόνο βάζοντας σωστούς στόχους και προσπαθώντας επαρκώς με επιμονή και συνεχή εργασία. Δεν γνωρίζω ούτε έναν που προσπάθησε και δεν ανταμείφθηκε ικανοποιητικά.
Οι σχέσεις Οδοντίατρου – Οδοντοτεχνίτη θα «φτιάξει» με την καθιέρωση του επαγγέλματος;
Το επάγγελμα μας έχει καθιερωθεί ήδη από το 1986, συμμετείχα μάλιστα στην επιτροπή που είχε συσταθεί για την σύνταξη του νόμου τότε, ως εκπρόσωπος των φοιτητών. Το συνδικαλιστικό μας όργανο είναι που αναγνωρίστηκε τώρα ως ΝΠΔΔ και μπορεί πλέον να διαδραματίσει ουσιαστικότερο ρόλο στην εξέλιξη του επαγγέλματος. Μέχρι τώρα υπήρχαν ένας σύλλογος εργαστηριούχων και ένας σύλλογος εργαζομένων ως συνδικαλιστικοί φορείς.
Οι σχέσεις Οδοντίατρου – Οδοντοτεχνίτη ήταν πάντοτε άριστες και μερικές φορές ίσως και πέραν του επαγγελματικού επιπέδου.
Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια που νέοι επιστήμονες και τεχνολόγοι με καλύτερη κουλτούρα έχουν εισέλθει στον επαγγελματικό μας χώρο, οι σχέσεις και κυρίως η επικοινωνία είναι σαφώς καλύτερες από πριν. Άλλωστε πρέπει να είναι στενοί και καλοί συνεργάτες, όχι μόνο για το κοινό όφελος αλλά και για το συμφέρον των ασθενών. Όπως σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους όμως υπάρχουν και κακοί επαγγελματίες και στις δύο πλευρές, οι οποίοι στην πραγματικότητα αλληλοκοροϊδεύονται σε βάρος τελικά των ασθενών και θα έλεγα πως ναι, αυτοί πρέπει να βρεθεί τρόπος να συμμορφωθούν ή να απομακρυνθούν για το καλό του κοινωνικού συνόλου.
Η ψηφιακή τεχνολογία καλπάζει, τα εργαστήρια εξοπλίζονται η δουλειά γίνεται γρηγορότερα και πιο ακριβής. Θεωρείτε ότι υπάρχουν κίνδυνοι τα εργαστήρια να γίνουν «φασόν» και η οδοντική τεχνολογία να εξασκείται από λίγους;
Θα διαφωνήσω μόνον με τον όρο ακριβής. Οι εργασίες που κάνουμε με την χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας είτε κατ’ ανάγκη (Ζιρκονία) είτε για λόγους ταχύτητας (Μεταλλικοί σκελετοί), είναι ικανοποιητικά ακριβείς αλλά υπολείπονται της ακρίβειας που μπορεί να κατακτήσει με την εργασία του ένας έμπειρος Τεχνίτης. Γι’ αυτό και η ψηφιακή τεχνολογία ωφέλησε κυρίως τα παραγωγικά εργαστήρια.
Η Οδοντοπροσθετική πάντοτε ήταν μια ακριβή Ιατρικά πράξη από την Αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας για λόγους κοινωνικούς κυρίως (ένας εργαζόμενος χωρίς δόντια μπορεί να εργαστεί, με ίωση και σπασμένο χέρι όχι).
Αυτό έχει κάπως εξομαλυνθεί αλλά πάντοτε πιστεύω, όπως και σε οποιοδήποτε άλλο κοινωνικό αγαθό, θα υπάρχει ανάγκη για κατασκευές υψηλής ποιότητας και Αισθητικής που θα μπορούν να πληρωθούν από λίγους.
Το φασόν επίσης που αναφέρεστε προϋπήρχε, απλώς τώρα είναι βελτιωμένο, ευτυχώς για τους ασθενείς.
Παράλληλα, θα συμφωνήσω πως οι θέσεις εργασίας θα μειωθούν, αλλά θα μειωθούν θέσεις εργασίας που δεν απαιτούσαν Υψηλή Τεχνική επάρκεια και θα διατηρηθούν θέσεις που απαιτούν γνώσεις και δεξιότητες.
Αυτές είναι κοινωνικές εξελίξεις που αφορούν και επηρεάζουν όλες σχεδόν τις ασχολίες της ανθρώπινης κοινωνίας, ακόμη και τις καλλιτεχνικές.
Δημιουργείται σιγά σιγά ένα τελείως νέο κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο θα είναι αναγκασμένοι οι άνθρωποι να ζήσουν. Σε κάποιο βαθμό πιστεύω πως μπορούμε να το επηρεάσουμε για να γίνει πιο φιλικό στον πλανήτη άρα και σε εμάς τους ίδιους. Μόνο να ελπίζω μπορώ.
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Εγώ σας ευχαριστώ.
