« Ο Όμιλος Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών θα σηματοδοτήσει την προσπάθεια μας να ασχοληθούμε και στο μέτρο του δυνατού, να φωτίσουμε πλήθος θεμάτων που μας απασχολούν και αγγίζουν τη ψυχή μας »
Γράφει η Ελευθερία Γεωργοπούλου (Υπεύθυνη Επικοινωνίας του toothnews)
Είναι ίσως από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις επιστημόνων ο Γεράσιμος Δουβίτσας. H μακρόχρονη πανεπιστημιακή του καριέρα, σε κλινικό και διδακτικό επίπεδο στην οδοντιατρική σχολή Αθηνών, τα συγγραφικά του ενδιαφέροντα και η δράση του στο Όμιλο Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών αυξάνει τη βεβαιότητα όσων τον γνωρίζουν, οτι είναι ένας ολοκληρωμένος πνευματικά άνθρωπος, πιστός στη φιλοσοφική προσέγγιση της ζωής.
Το toothnews.gr έχει την τιμή να σας παρουσιάσει τον Γεράσιμο Δουβίτσα με την ιδιότητα του προέδρου του Ομίλου Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών αλλά και του έγκριτου οδοντίατρου που ανησυχεί για την επιστήμη του.
Παρουσιάστε μας παρακαλώ κε Δουβίτσα τον σύλλογό σας, στον οποίο είστε πρόεδρος. Πότε ιδρύθηκε, πόσα μέλη έχει, απ’ αυτά είναι μόνο οδοντίατροι; Ποιός ο σκοπός της δημιουργίας του, ποιές οι δραστηριότητές του, ποιό είναι το μέλλον που σχεδιάζετε;
Ο Όμιλος Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών ιδρύθηκε το Φεβρουάριο του 2014 και αριθμεί σήμερα 81 μέλη, από τα οποία τα 75 είναι οδοντίατροι. Αυτός ο Όμιλος, θα αποτελέσει για μας το θεμέλιο οικοδόμησης μιας συνείδησης σε διαρκή εγρήγορση και σε όλα τα πεδία.
Μέσα από τις δράσεις του θα βρούμε την αυτοπεποίθηση, την αισιοδοξία μας, αλλά και όλα τα εργαλεία για να γνωρίσουμε καλύτερα τους εαυτούς μας και τον κόσμο. Ο Όμιλός μας θα σηματοδοτήσει την προσπάθεια μας να ασχοληθούμε, και στο μέτρο του δυνατού, να φωτίσουμε πλήθος θεμάτων που μας απασχολούν και αγγίζουν τη ψυχή μας.
Απλοί υπηρέτες είμαστε του χώρου της υγείας, προβληματισμένοι, σκεπτόμενοι, και ιδιαίτερα ευαίσθητοι. Δεν θέλουμε να αποσπάσουμε τις ψυχές μας από τα σώματά μας, για να βρεθούμε σ’ ένα αυτάρκη κόσμο του πνεύματος και της τέχνης, κυριαρχούμενοι από έναν αυτάρεσκο ναρκισσισμό, που καθηλώνεται σε απολιθωμένα σχήματα.
Με δεδομένο ότι, όπως εξάλλου συμβαίνει και σε άλλα πεδία της κοινωνικής παραγωγής, έτσι και στη λογοτεχνία και στις τέχνες, τα πράγματα δεν είναι εξομοιωμένα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι, η αναζήτηση της διαφοράς και του διαφορετικού είναι αυτό που συνιστά την απόσταση μεταξύ του έντεχνου και του άτεχνου, μεταξύ του ωραίου και του ακαλαίσθητου, μεταξύ του σπουδαίου και του μέτριου ή ασήμαντου.
Θέλουμε, λοιπόν, στο μέτρο του δυνατού, να προσεγγίζουμε την πολυπλοκότητα της λογοτεχνίας, της ποίησης, του θεάτρου και των εικαστικών τεχνών, αλλά και το απροσδόκητο βάθους τους, και η κάθε προσέγγιση και ανάλυση αυτών, να μας γεμίζει ικανοποίηση, να μας προσφέρει απόλαυση και δίνει νόημα στη ζωή μας.
Θέλουμε να φυτέψουμε και να στολίσουμε τους δικούς μας κήπους με φαντασία, με όνειρα, με ζωγραφιές και ιστορίες, και με εργαλεία τη λογική, τη συνείδηση, τη γλώσσα, τις αισθήσεις, τα χρώματα, τη μουσική. Θέλουμε να προσεγγίσουμε, όσο το δυνατόν περισσότερο, το θέατρο, τη λογοτεχνία την ποίηση.
Αυτός ο Όμιλος είναι καρπός συνεργασίας μιας ομάδας φίλων, που νοιώθουμε ίδιοι, αλλά συγχρόνως και διαφορετικοί. Που, διανοίγουμε και οριοθετούμε έναν χώρο οικειότητας αλλά και έντασης, διαλόγου και κριτικής, έναν χώρο που προσφέρει ιδέες, προκλήσεις, αισθήματα, ευαισθησίες, καθώς και την απόλαυση μιας κοινής προσπάθειας.
Θέλουμε να διευρυνθεί ο Όμιλός μας, να υποδεχθεί, να φιλοξενήσει και να κάνει μέλη του, όλους τους φίλους, που θα ήθελαν να μας γνωρίσουν, επειδή μας αγαπούν. Επειδή αγαπούν τη λογοτεχνία, το θέατρο, τη μουσική, την ποίηση, τη ζωγραφική, τη γλυπτική.
Σε ποιόν απευθύνεστε;
Ο Όμιλος απευθύνεται σε όλους/ες όσους/ες εργάζονται στον ευρύτερο Οδοντιατρικό χώρο (οδοντίατροι, οδοντοτεχνίτες, εισαγωγείς και έμποροι οδοντιατρικών ειδών, βοηθοί οδοντιάτρων, εργαζόμενοι στο εμπόριο οδοντιατρικών ειδών κα), που ασχολούνται με κάποια λογο-καλλιτεχνική δραστηριότητα, ή που τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
Ποιά είναι η σχέση μεταξύ οδοντιάτρων και καλλιτεχνών; Η αισθητική ίσως;
Οι λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες των οδοντιάτρων είναι επιβεβαιωμένες και φυσικά γνωστές σε όλους μας. Σημαντικές προσωπικότητες του οδοντιατρικούς μας χώρου υπήρξαν παράλληλα και σημαντικοί καλλιτέχνες, όπως ο καθηγητής της οδοντιατρικής και λογοτέχνης Στέλιος Σπεράντζας, ο καθηγητής της οδοντιατρικής και ζωγράφος-γλύπτης Αριστοτέλης Αδάμ. Αλλά και νεότεροι, όπως οι δημοσιογράφοι και ποιητές Παντελής Μπουκάλας και Γιώργος Κοροπούλης και τόσοι άλλοι. Θεωρώ ότι βασική αιτία της λογο-καλλιτεχνικής ενασχόλησης των οδοντιάτρων είναι οι παράμετροι του οδοντιατρικού έργου που σχετίζονται με την ανακούφιση του ατόμου από τον πόνο και η απόδοση του κάλους σ΄αυτό.
Σας αρέσει η ποίηση ή η συγγραφή λόγου;
Για μένα δεν υφίσταται διαχωρισμός μεταξύ της ποίησης και του πεζού λόγου. Απλά με την ποίηση νοιώθω ότι εκφράζομαι καλύτερα.
Γιατί γράφετε; Δεν σας γεμίζει το ιατρείο, το Πανεπιστήμιο;
Και η κλινική άσκηση της οδοντιατρικής και η διδασκαλία πάντα με γέμιζαν και με γεμίζουν, ως δυο δραστηριότητες που είναι ταυτισμένες με την προσφορά στον άνθρωπο. Σ’ αυτό ακριβώς στοχεύει και το γράψιμο.
Γιατί ανησυχείτε σήμερα; Όσο αφορά τον οδοντιατρικό χώρο;
Ανησυχώ γιατί όλες οι αρνητικές εκτιμήσεις και προβλέψεις, των προηγούμενων χρόνων, για την πορεία των πραγμάτων στο χώρο μας, δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν (υπερπαραγωγή οδοντιάτρων, μοντέλο άσκησης της οδοντιατρικής, ανυπαρξία οργάνωσης επαγγελματικής και επιστημονικής στήριξης κα), και οι υπεύθυνοι γι αυτό, εξακολουθούν ακόμα να κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.
Ανησυχείτε γενικότερα για τον άνθρωπο που ζει στην Ελλάδα του σήμερα κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες;
Ασφαλώς, δεν θα ανησυχούσα μόνο αν δεν ζούσα σ’ αυτή τη χώρα.
Πώς βιώνετε, αλήθεια, σήμερα την απαξίωσή του πολιτισμού;
Σ’ αυτόν τον κόσμο, όπου οι αξίες φθίνουν και οι λέξεις αδυνατούν να εκφράσουν το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης. Μέσα σε ένα περιβάλλον που η ασχήμια κυριαρχεί, η ηθική έχει διαφθαρεί και οι άνθρωποι εύκολα χάνονται, προσκολλημένοι σε αυτό που λάμπει και όχι στην ουσία, σ’ ένα κόσμο που η ταπεινότητα και ο αλτρουισμός θεωρείται μπανάλ, και όλα αυτά ως αποτέλεσμα της απαξίωσης του πολιτισμού, μόνο μέσω της ιδιόμορφης ανάγκης της ποίησης μπορούν να προκύψουν αμβλυντικές μεταπτώσεις από τον πόνο και την απογοήτευση στην παρηγοριά και την αισιοδοξία. Η υπαρξιακή υπόμνηση γίνεται τότε μια δικαιολογημένη ηθική διαδικασία, καθώς αναζητά το πρέπον και το γιατί, προκειμένου να επιτρέψει κάθε συνειδητοποιημένο βήμα πορείας.
Μιλήστε μας για έναν καλλιτέχνη που σας καθόρισε.
Από τον χώρο που με αγγίζει περισσότερο, από το χώρο της ποίησης, δύο μεγάλοι ποιητές μας, ο Μανόλης Αναγνωστάκης και ο Τίτος Πατρίκιος.
Είστε περισσότερο οδοντίατρος, ποιητής – συγγραφέας ή “δάσκαλος”;
Όλες αυτές οι ιδιότητες με καθορίζουν, πλην όμως, σε ότι με αφορά, δεν μπαίνουν σε σύγκριση και μάλιστα ποσοτική.
Σήμερα, θεωρείτε πως έχουν αλλάξει οι σκοποί και τα οράματα, τα οποία είχατε σαν νεαρός φοιτητής της Οδοντιατρικής;
Κάποια από αυτά ναι, έχουν αλλάξει, όπως λ.χ. η αλλαγή του κόσμου.
Η οδοντιατρική σαν επιστήμη έχει πλέον την θέση της στην ιατρική ή αγωνίζεται ακόμα να αποδείξει τα αυτονόητα;
Η Οδοντιατρική ασφαλώς και έχει πλέον θέση, απόλυτα τεκμηριωμένη, στο χώρο της Ιατρικής επιστήμης. Απλά απαιτείται ακόμα λίγος καιρός για να καταλαγιάσει η σκόνη που σηκώθηκε κατά την επαναστατική διαδικασία κατάκτησης αυτής της θέσης. Και εννοώ οι άνθρωποι του χώρου της ιατρικής. Δηλαδή οι μεν οδοντίατροι να το πιστέψουν, οι δε υπόλοιποι γιατροί να το αποδεχθούν.
Σε τι επίπεδο γνώσης και συνεχούς επιμόρφωσης είναι οι οδοντίατροι στην Ελλάδα;
Θα μου επιτρέψετε να μην απαντήσω σ’ αυτή την ερώτησή σας, η οποία με στενοχωρεί, γιατί μου θυμίζει την προσπάθεια και τον αγώνα που έκανα το 2010 ως Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας και πρόεδρος της επιτροπής συνεχούς επιμόρφωσης των οδοντιάτρων, για την επεξεργασία ενός ολοκληρωμένου προγράμματος επιμόρφωσης. Η προσπάθεια αυτή ολοκληρώθηκε, το πρόγραμμα ανακοινώθηκε και ξαφνικά κάποιες από εκείνες τις γνωστές και οφθαλμοφανείς αόρατες δυνάμεις το εξαφάνισαν και ουδέποτε εφαρμόστηκε.
Η οδοντιατρική ταιριάζει σ’ όλους τους ανθρώπους να την εξασκήσουν; Ή απευθύνεται στους πιο δυναμικούς και ανήσυχους χαρακτήρες;
Η οδοντιατρική μπορεί να ασκείται, όπως και γίνεται, από εκείνους που στηρίζονται και προτάσσουν της ευαισθησία τους απέναντι στους ασθενείς τους, αλλά και από εκείνους που στηρίζονται και προτάσσουν μια καθαρά επαγγελματική σχέση και βλέπουν τον ασθενή ως πελάτη. Μάλλον από όλους.
Εκτός από “καλλιτέχνης” , ήσασταν και παραμένετε μια προσωπικότητα του οδοντιατρικού χώρου. Πώς μπορεί να πετύχει κανείς, ώστε να έχει το σεβασμό και την εκτίμηση των συναδέλφων αλλά και των ασθενών του;
Να αγαπάει ιδιαίτερα αυτό που κάνει, να σέβεται τους ανθρώπους που συναναστρέφεται και να ενδιαφέρεται για τη διασφάλιση της αξιοπρέπειάς του.
Για να γυρίσουμε στον καλλιτέχνη κο Δουβίτσα “Η τέχνη είναι τελικά μια πολιτική πράξη;”
Ασφαλώς και η τέχνη είναι πολιτική πράξη. Η στρατευμένη τέχνη είναι που δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη του πολιτισμού.
Τι θα ευχόσασταν για το 2016 που αφορά τον Σύλλογό σας, τους συναδέλφους σας και τους εκκωλαπτόμενους οδοντιάτρους;
Για το 2016, σ’ ότι αφορά στον Όμιλό μας, εύχομαι να υλοποιήσουμε όλα όσα αποφασίσαμε στη Γ.Σ. της 22/1/2016. Σαν βεβαιώ ότι είναι και πολλά, αλλά και πολύ σημαντικά. Στους εκκωλαπτόμενους οδοντιάτρους εύχομαι να παραμείνουν στην χώρα μας και να πάρουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα τα πράγματα στα χέρια τους.
