Ευχαριστούμε θερμά,
τον κύριο Δημήτριο Μαυραειδόπουλο, για τη δημοσίευση.
” Φέτος η χώρα μας εορτάζει τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και τα 190 χρόνια του ελεύθερου κράτους. Ατυχώς και αυτή την χρονιά, λόγω των ειδικών συνθηκών (Covid-19), για μία ακόμη φορά δεν θα καταφέρουμε να γιορτάσουμε ένα τέτοιο γεγονός όπως θα του άξιζε.
Η προηγούμενη επέτειος των 100 χρόνων (1921) συνέπεσε με την Μικρασιατική Εκστρατεία με τη χώρα να βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν κυρίως οι νεότεροι, είναι ότι η επανάσταση του 1821 δεν προέκυψε από ένα τυχαίο εφήμερο γεγονός αλλά υπήρξε πόθος και πίστη αιώνων.
Στο δεσποτάτο του Μυστρά χτυπούσε η πνευματική καρδιά της Ελλάδας πριν ακόμα από την Άλωση. Αμέσως μετά την Άλωση (1453) στους Έλληνες γεννιέται η επιθυμία της ελευθερίας. Να αναστήσουν τον τελευταίο μαρμαρωμένο βασιλιά και να στείλουν τους Τούρκους στην κόκκινη μηλιά. Μαζί με τα αλύτρωτα κάστρα της Μάνης, των Σφακιών και του Σουλίου ανθίζει η κλεφτουριά και τα αρματωλίκια στα απάτητα βουνά.
Όλα αυτά τα χρόνια θα λάβουν χώρα μικρές και μεγάλες επαναστάσεις κατά του κατακτητή. Κάποιες θα κατασταλούν στη γέννηση τους και άλλες θα θορυβήσουν τον κατακτητή. Αλλά τίποτα όμως δεν πάει χαμένο. Αφήνουν πίσω τους παρακαταθήκες. Αυτοί ονομάζονται Μπουκουβαλέοι, Μποτσαρέοι, Κατσαντωνέοι, Κολοκοτρωνέοι κ.α.
Το 1870 το σκλαβωμένο γένος, εναποθέτει τις ελπίδες του στο ξανθό ομόθρησκο γένος, τη Ρωσία. Η Ρωσία βρίσκεται σε διαρκείς πολέμους με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τώρα είναι η ευκαιρία να δημιουργηθεί ένα ακόμη μέτωπο στην ελληνική επικράτεια που θα συντελέσει στην αποδυνάμωση της Τουρκίας και αν όλα πάνε καλά να αποκτήσει και μία πρόσβαση στη Μεσόγειο. Για το λόγο αυτό θα μας στείλει εδώ τον στρατηγό Ορλόφ.
Ο Ορλόφ θα ξεσηκώσει τους Μανιάτες και άλλους Μοραΐτες και η πρώτη πολεμική απόπειρα η άλωση της Τριπολιτσάς, που είναι και στρατιωτικό κέντρο της Πελοποννήσου. Στις θάλασσες του Αιγαίου στέλνουν τον Λάμπρο Κατσώνη. Στην απόπειρα αυτή η πύλη κατεβάζει στον Μοριά 15.000 μισθοφόρους Αλβανούς εμπειροπόλεμους οι οποίοι θα καταπνίξουν την επανάσταση προκαλώντας πάνω από 3.000 θύματα. Στη συνέχεια, η Ρωσία τα βρίσκει με τον σουλτάνο, και η δική μας κατάσταση θα είναι χειρότερη από πριν. Οι Αλβανοί είναι ληστρικότεροι των Τούρκων και πιο αδίστακτοι, τώρα δεν ληστεύουν μόνο τους Έλληνες αλλά και τους Τούρκους.
Αρχές του 19ου αιώνα εναποθέτουν πάλι κάποιες ελπίδες τους στον μεγάλο Ναπολέοντα και στους Γάλλους χριστιανούς. Απογοητεύονται και από αυτόν, αφού θα εισπράξουν μόνο λόγια. Και όποια ελευθερία μόνοι μας θα την κερδίσουμε. Το χειρότερο είναι ότι μετά την πτώση του Ναπολέοντα βρεθήκαμε σε χειρότερη θέση αφού τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την Ιερά Συμμαχία η οποία ορίζει, οι λαοί να είναι φρόνιμοι και ότι κάθε επανάσταση θα παταχθεί. Μόνο που τώρα ο πόθος για ελευθερία για τους Έλληνες έχει ωριμάσει. Η αρχή θα γίνει με τον Ρήγα και την γνωστή κάρτα η οποία απευθύνεται σε όλους τους σκλαβωμένους λαούς των Βαλκανίων.
Πριν από τον Ρήγα έχει προηγηθεί εθνομάρτυρας και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο οποίος οργώνει τα σκλαβωμένα χωριά της Ηπείρου και με τα χρήματα που συγκεντρώνει από εράνους χτίζει σχολεία για να μορφωθούν τα ελληνόπουλα. Παράλληλα εξορκίζει τους δίγλωσσους Έλληνες να ομιλούν μόνο την γλώσσα του Ευαγγελίου που είναι τα ελληνικά και σε αντάλλαγμα να πάρει όλες τις αμαρτίες τους επάνω του. Στη συνέχεια ακολουθούν οι φιλικοί, προεστοί, αρματολοί, κλήρος και λαός. Δίπλα τους οι Έλληνες έμποροι που ζουν και προοδεύουν σε ελεύθερες χώρες της Ευρώπης.
Αντάμα με αυτούς, οι Έλληνες φοιτητές που σπουδάζουν σε ξένα πανεπιστήμια της Ευρώπης και κατέχονται από ριζοσπαστικές επαναστατικές ιδέες του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και της γαλλικής επανάστασης. Σημείο αναφοράς για αυτούς τους νέους οι διανοούμενοι Έλληνες όπως, ο Κοραής και ο Ψαλίδας που ποθούν την ελευθερία του γένους.
Ο δε Ψαλίδας απευθυνόμενος στους φοιτητές, τους ενθαρρύνει ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, έχουν την δυνατότητα και την ευκαιρία να γίνουν και αυτοί μεγάλοι και τρανοί και ήρθε η ώρα να διεκδικήσουν ότι τους ανήκει. Στην έναρξη της επανάστασης αυτός ο ανθός της Ελλάδας θα ζωθεί τα όπλα δίπλα στον αρχηγό της φιλικής εταιρίας Αλέξανδρο Υψηλάντη και ως άλλοι ιερολοχίτες για να πέσουν ηρωικά μαχόμενοι στο Δραγατσάνι.
Αργότερα, στο ελεύθερο κράτος η χώρα θα στερηθεί αυτά τα μορφωμένα νιάτα στην στελέχωση του νεοελληνικού κράτους. Παράλληλα με τους ένθερμους Έλληνες για την παλιγγενεσία του έθνους δεν έλειψαν και αυτοί που δεν ήθελαν να χάσουν την βόλεψη τους και ήταν πρόθυμοι να ασπαστούν τον ισλαμισμό όπου το οθωμανικό κράτος θα τους παρέχει προστασία σε όλη την επικράτεια. Στους επαναστατημένους Έλληνες θα προστεθούν επίσης και οι φιλέλληνες, οι οποίοι διδάχθηκαν στα πανεπιστήμια το αρχαίο ελληνικό κλέος και η αναγέννηση τους έχει τις ρίζες τους και εκεί.
Αυτό θα το αποτυπώσει σε ένα τετράστιχο το 1812 ο Λόρδος Βύρωνας:
” Όμορφη Ελλάδα!
Λείψανο θλιβερό παλιάς μεγαλοσύνης!
Νεκρή, και όμως αθάνατη!
Πεσμένη, ακόμα δίνεις! “
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν τα Ελληνόπουλα είναι ότι ο αγώνας δεν ήταν ταξικός όπως υποστηρίζουν κάποιοι διαστρεβλωτές της ιστορίας. Τον αγώνα τον ξεκίνησαν διανοούμενοι και ευκατάστατοι όπως φιλικοί, έμποροι, καραβοκύρηδες, προεστοί, αρματολοί, επίσκοποι και μητροπολίτες, που αν κάτι δεν πήγαινε καλά ( άλλωστε όλα ήταν πιθανά), όχι μόνο θα έχαναν την βόλεψη τους αλλά και την ίδια τους τη ζωή.
Κάποιοι δεν θα ξεφύγουν αυτής της μοίρας. Πρώτο θύμα της επανάστασης: Η αρχή του γένους, ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄, ο οποίος θα κρεμαστεί παραδειγματικά στην ωραία πύλη και μαζί του δεκάδες άλλοι μητροπολίτες και άγνωστος αριθμός ιερέων.
Αξίζει ακόμα να αναφέρουμε στην έναρξη της επανάστασης ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο οποίος ευλογεί τα όπλα της Επανάστασης, η οποία συνέπεσε με την μεγάλη νηστεία του Πάσχα, σε ομιλία του θα παροτρύνει τους πολεμιστές να διακόψουν την νηστεία, να φάνε ακόμα και κρέας για να δυναμώσουν και αυτός θα έπαιρνε επάνω του όλη την αμαρτία. Ο μητροπολίτης Πατρών θα είναι αποκηρυγμένος και θα βρει καταφύγιο δίπλα στους επαναστατημένους.
Το αποτέλεσμα της επανάστασης, το 1/3 των Ελλήνων θα θυσιάσει τη ζωή του και άλλο ένα 1/3 θα καταντήσουν ζητιάνοι. Το έπραξαν όμως συνειδητά με γνώμονα τα παιδιά τους να μην ζήσουν ραγιάδες αλλά ελεύθεροι πολίτες! ”
Δημήτριος Μαυραειδόπουλος
