« Για μένα εταιρεία χωρίς εργαστήριο, δεν νοείται. Όσα παρέχουμε στην αγορά δοκιμάζονται στο εργαστήριο »
Γράφει η Ελευθερία Γεωργοπούλου (Υπεύθυνη Επικοινωνίας του toothnews)
Είναι απλός, ήρεμος μα και ταυτόχρονα υπερκινητικός. Όταν μιλήσεις μαζί του σε εντυπωσιάζει με τη λογική και το συναίσθημα των σκέψεών του.
Με τη μοναδική ευαισθησία και τη γλυκύτητα που τον διακρίνει μοιράζεται μαζί μας το όνειρό του! Ένα όνειρο που βρίσκεται βαθιά φυλαγμένο μέσα στην καρδιά του. Την ανάγκη να δημιουργήσει ένα εργαστήριο σύγχρονης οδοντικής προσθετικής με βασικό άξονα την αποφυγή των μη βιοσυμβατών υλικών (metal-free εργαστήριο).
” Είμαι πεπεισμένος – θα μας πει – ότι μπορώ να προσφέρω στους συναδέλφους μου την καλύτερη υποστήριξη σε προϊόντα ψηφιακής τεχνολογίας. Ερευνώ χρόνια για υλικά, πειραματίζομαι και τελικά είμαι σε θέση να προτείνω προϊόντα “από τεχνίτες για τεχνίτες “, όπως χαρακτηριστικά λέει.
Είναι ο Νίκος Νικολούδιας της εταιρίας Digident που κατάφερε οι συνάδελφοί του να τον αποδέχτουν και από τη θέση του επιχειρηματία όπου εκεί λειτουργεί με γνώμονα όχι μόνο το κέρδος, αλλά κυρίως την προώθηση της οδοντικής τεχνολογίας και τις δυνατότητες ανάπτυξής της.
Τώρα που έχει περάσει αρκετός χρόνος από τη στιγμή που καθίσατε στον πάγκο, σκέφτεστε πώς έγινε και βρεθήκατε να ασχολείστε με την οδοντική τεχνολογία; Θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι και να μην είχατε ασχοληθεί;
Πάντα ενδιαφερόμουν θερμά για την Ιατρική. Με το δεδομένο ότι απέτυχα να εισαχθώ σε κάποια Πανεπιστημιακή Σχολή Ιατρικής, συνέχισα το δρόμο μου για κάτι παραϊατρικό. Έτσι, μπήκα στο χώρο της οδοντοτεχνικής, σαν σπουδαστής το 1987, χωρίς να έχω κάποιον από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον μου να με ενθαρρύνει προς την κατεύθυνση αυτή.
Παράλληλα, είχα ασχολίες όπως η μουσική -συγκεκριμένα την ορχηστρική σύνθεση- με την οποία η ενασχόληση παρέμενε ιδιαίτερα ενεργή και μου έδινε επίσης επαγγελματική προοπτική. Τελικά, λόγω της ακρότητας των αισθητικών επιλογών μου συνειδητοποίησα ότι η μουσική δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει αξιόπιστο μέσο βιοπορισμού για μένα. Έτσι, το 1996, αφού είχα εργαστεί σε κάποια εργαστήρια της Αθήνας ξεκίνησα οριστικά το προσωπικό μου οδοντοτεχνικό εργαστήριο και να ‘μαστε εδώ, μετά από είκοσι χρόνια…
Σήμερα ένας τεχνίτης έχει να εργαστεί με πολλά υλικά και να ενημερωθεί για καινούριες τεχνικές. Πού θα οδηγήσει αυτή η συνεχής εμφάνιση νέων υλικών και τεχνικών;
Η εποχή μας είναι συναρπαστική. Η ψηφιακή τεχνολογία, τα νέα υλικά και κυρίως ο γρήγορος ρυθμός εμφάνισης όλων αυτών έχουν δημιουργήσει αβεβαιότητα στους τεχνίτες, κυρίως στους παλαιότερους. Όμως, όσα νέα υλικά κι αν προκύψουν, το ζητούμενο είναι πάντα οι προσθετικές εργασίες. Με σύντομες εκπαιδευτικές διαδικασίες, ο καθένας μπορεί να δουλέψει με οποιοδήποτε υλικό.
Το δύσκολο κομμάτι αυτού του παζλ είναι το να μπορεί ο κάθε συνάδελφος να ψηφιοποιήσει το εργαστήριό του. Αυτό είναι άκρως απαραίτητο, αλλά σίγουρα προϋποθέτει μια διόλου ευκαταφρόνητη επένδυση. Συνεπώς, η έλευση της ψηφιακής τεχνολογίας, και όχι τα νέα υλικά ή οι τεχνικές, είναι αυτό που δημιουργεί νέα δεδομένα.
Εσείς έχετε επιλέξει κατά κύριο λόγο την metal free οδοντική τεχνολογία. Σε τι διαφέρει από την οδοντοτεχνική που γνωρίζουμε, στο υλικό, στην τεχνική, στη νοοτροπία; Μιλήστε μας γι’ αυτήν.
Με τη metal-free λογική, σε συνδυασμό με την ψηφιακή τεχνολογία, το εργαστήριό μου αναπτύχθηκε έντονα και μάλιστα στην περίοδο της βαθιάς οικονομικής ύφεσης που διάγουμε. Με metal-free υλικά που αλλάζουν τους όρους του παιχνιδιού άλλαξε και η δική μου ρότα. Επομένως, η metal-free λογική είναι μονόδρομος για μένα.
Τι είναι όμως η λογική αυτή; Γιατί κανείς να πει ναι σ’ αυτή; Η metal-free λογική είναι η αποφυγή των βασικών κραμάτων και η αντικατάστασή τους με βιοσυμβατά υλικά. Τα υλικά αυτά όπως οι διαφανείς και υπερδιαφανείς ζιρκονίες, τα ΗΡΡ- πολυμερή υψηλής απόδοσης- όπως το ΡΕΚΚ, ή υλικά βασισμένα σε υαλονήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εργασίες κάθε μεγέθους και έκτασης με εξαιρετικά αποτελέσματα και μακρόχρονη προοπτική.
Η metal-free λογική δεν είναι μόδα, ούτε δόγμα. Είναι η νέα πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που η παγκόσμια dental βιομηχανία πριμοδοτεί με τεράστιες επενδύσεις. Ένα metal-free εργαστήριο διαθέτει διαφορετικό προφίλ από τα υπόλοιπα. Δείχνει ότι δεν είναι στατικό, προσκολλημένο στις συντηρητικές επιλογές. Επικαιροποιεί την γνώση του πάνω στα νέα βιοϋλικά, εναρμονίζεται με τη νέα πραγματικότητα και μπορεί να δώσει λύσεις εκεί που οι άλλοι δεν μπορούν. Έτσι, γίνεται και ιδιαίτερα ανταγωνιστικό.
Είστε στην ψηφιακή τεχνολογία όχι μόνο σαν τεχνίτης αλλά και σαν έμπορος. Πώς τα καταφέρνετε και τα δύο; Πώς το αποφασίσατε να περάσετε και στην απέναντι όχθη;
Όλα ξεκίνησαν από την πίστη μου πως μπορώ να προσφέρω στους συναδέλφους την καλύτερη υποστήριξη σε προϊόντα ψηφιακής τεχνολογίας. Έτσι, πριν τρία χρόνια ξεκίνησε η Digident, μια εταιρεία που ειδικεύεται σε αυτό ακριβώς, στην ψηφιακή τεχνολογία-με συσκευές, προγράμματα και αναλώσιμα που σχετίζονται με αυτή. Δεν έχω περάσει στην απέναντι όχθη. Για μένα εταιρεία χωρίς εργαστήριο, δεν νοείται.
Όσα παρέχουμε στην αγορά δοκιμάζονται στο εργαστήριο. Αν δεν έχουν την ποιότητα που εγώ θα επιθυμούσα σαν τεχνίτης στην καθημερινότητά μου για τους πελάτες μου, απορρίπτονται. Γι’ αυτό και, όταν ξεκίνησα την Digident, είχα στο μυαλό μου το μοντέλο εργαστηρίου-εταιρείας που πριν 20 χρόνια είχε δημιουργήσει ο συνάδελφος κ. Γιώργος Ιωάννου, με τη θρυλική εταιρεία Technodent, που παρείχε μόνο πολύ υψηλής ποιότητας προϊόντα στην αγορά. Άρα, εργαστήριο και εταιρεία πάνε χέρι-χέρι. Και μέχρι τώρα, ο συνδυασμός αυτός λειτουργεί αρμονικά.
Γιατί προτιμούν οι συνάδελφοί σας συνεργασία μαζί σας λόγω εξειδίκευσης ή πουλάτε σε καλύτερες τιμές και έχετε συνέπεια στο after sales;
Στην αρχή, οι συνάδελφοι με προτιμούσαν απλά επειδή μιλώ τη ίδια γλώσσα μ’ αυτούς. Τώρα, με προτιμούν γιατί μιλώ στην καρδιά τους. Είμαι αληθινός και με εμπιστεύονται. Και με εμπιστεύονται γιατί έχω αποδείξει πως ό, τι έχω υποσχεθεί πριν, αυτό γίνεται και μετά από μια αγορά τους. Δεν υπάρχουν δυσάρεστες εκπλήξεις. Αυτό, φυσικά, το εξασφαλίζουν και οι σοβαρές και αξιόπιστες εταιρείες με τις οποίες επιλέγουμε να συνεργαζόμαστε.
Για σας ποιά είναι τα χαρακτηριστικά ενός καλού τεχνίτη;
Ένα. Να αντιμετωπίζει την κάθε εργασία σαν να είναι η πρώτη του εργασία. Κάθε μέρα. Κάθε στιγμή. Η ποιότητα, το ταλέντο και η κατάρτιση, στην ολότητά τους, πρέπει να «κατατίθενται» σε κάθε εργασία, καθημερινά.
Σας βλέπουμε να συμμετέχετε και να διοργανώνετε ημερίδες και Hands on, είστε πανταχού παρών αν μου επιτρέπετε. Πώς γίνεται αυτό; Είναι ανάγκη τελικά για να πετύχεις; Και επ’ ευκαιρία μιλήστε μας για την αναγκαιότητα και την ποιότητα των σεμιναρίων στην Ελλάδα.
Νομίζω ότι γενικά κάνω πολύ λίγα σε σχέση με αυτό που θα έπρεπε. Αυτό σημαίνει ότι δεν τα έχω καταφέρει και τόσο στον τομέα αυτό. Είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί τα επόμενα χρόνια. Η αναγκαιότητα για σεμινάρια είναι αυτονόητη. Η ποιότητα των σεμιναρίων στην Ελλάδα είναι υψηλή.
Είστε περισσότερο τεχνίτης και λιγότερο έμπορος ή το αντίθετο;
Απαντήθηκε και προηγουμένως αυτό. Η εταιρεία περνάει μέσα από το εργαστήριο. Οδοντοτεχνική και εμπορία είναι κάτι το «ομοούσιο και αδιαίρετο» μέσα μου… Δεν μπορεί να είναι αλλιώς.
Για εσάς τι θα ήταν επιτυχία;
Μολονότι σε όλες τις ερωτήσεις απαντώ σε πρώτο ενικό πρόσωπο, η επιτυχία τόσο σε συλλογικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο πρέπει να έχει προτεραιότητα το «εμείς».
Ποιά είναι τα πρότυπά σας και οι άνθρωποι του χώρου που θαυμάζετε;
Το πρότυπό μου είναι αυτός που ξέρει πολλά και λέει λίγα.
Οι άνθρωποι του χώρου που θαυμάζω είναι πάρα πολλοί. Ξεχωρίζοντας αυτούς με το μεγαλύτερο αποτύπωμα θα έλεγα τον κ. Βασίλη Μαυρομάτη γιατί μας έμαθε, περισσότερο από κάθε άλλον, να σεβόμαστε τον εαυτό μας σαν τεχνίτες, ώστε να μας σέβονται το ίδιο και οι άλλοι. Με άλλα λόγια, έβαλε το κεφαλαίο όμικρον στη λέξη Οδοντοτεχνίτης. Τον κ. Νίκο Μπριάκο, για το μακιαβελικό του δαιμόνιο με το οποίο δίνει μαθήματα οδοντοτεχνικής επιχειρηματικότητας. Τον κ. Μιχάλη Καστελλάνο, για το, σχεδόν εφηβικό, πάθος του για τη δουλειά μας. Τον κ. Ηλία Ψαρρή, για την μοναδική αισθητική του λεπτότητα. Τον κ. Νώντα Βλαχόπουλο, για την αμεσότητα και την ταχύτητα στο αποτέλεσμα. Τον κ. Σταύρο Πελεκάνο, για την μοναδική μεταδοτικότητά του. Τον κ. Πέτρο Κοϊδη, για την ανεξάντλητη μαχητικότητά του στο ερευνητικό επίπεδο. Τον κ. Χάρη Στρούμπο, για τις τολμηρές επιχειρηματικές ιδέες του. Τον κ. Πάνο Παγκράτη, τον άνθρωπο-υποστήριξη. Και αν μου επιτρέπετε, θα αναφέρω δύο πρόσωπα από το διεθνή χώρο που, παρεμπιπτόντως, χάθηκαν μέσα στο 2016. Τον Γάλλο οδοντίατρο Frank Peter Spahn, πρωτοπόρο των metal-free εμφυτευμάτων και τον Αμερικανό οδοντοτεχνίτη Mark Jackson, «γκουρού» της ψηφιακής τεχνολογίας.
…Ο κ. Γιώργος Ιωάννου είναι από εκείνους που ξέρει πολλά και λέει λίγα…
Ποιός από όλους τους Έλληνες οδοντοτεχνίτες σάς έχει εκπλήξει και γιατί;
Αυτό που, πράγματι, με έχει εκπλήξει είναι η συνολική εξέλιξη του κλάδου μας τα τελευταία χρόνια τόσο σε τεχνικό όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Μην ξεχνάτε άλλωστε σε τι εποχή ζούμε. Τεχνικά, υπάρχουν πολλές δεκάδες συνάδελφοι με πραγματικά εκθαμβωτικό επίπεδο και άλλοι τόσοι που έχουν κάνει γιγάντια επιχειρηματικά βήματα, μέσα στην καρδιά της κρίσης.
Το ταλέντο κρύβεται στο «θέλω»; Υπάρχουν άραγε χαμένα ταλέντα στην οδοντική τεχνολογία;
Το ταλέντο, γενικά, κρύβεται. Αυτό που το ξεκλειδώνει είναι το «θέλω» μέσα από την προσωπική ικανοποίηση και την φιλοδοξία. Αυτό που το εξελίσσει είναι το «δουλεύω». Ο ταλαντούχος πρέπει να δουλεύει σαν ατάλαντος. Και βεβαίως υπάρχουν χαμένα ταλέντα στη δουλειά μας, όπως σε όλες τις δουλειές.
Ποιά είναι τα επόμενα βήματα που σχεδιάζετε για την δουλειά σας;
Σε ό, τι αφορά στο αμιγώς εργαστηριακό κομμάτι, προσήλωση στην metal-free λογική με όλο και περισσότερες αντίστοιχες εφαρμογές. Για το εμπορικό, η ψηφιοποίηση όσο το δυνατόν περισσοτέρων εργαστηρίων είναι ο πάγιος στόχος μας. Η αξιοπιστία του συστήματος Medit/exocad μας δίνει μεγάλες προοπτικές για τον στόχο αυτό. Από κει και πέρα η προώθηση της ζιρκονίας Biodynamic, ενός πρωτοποριακού υλικού, είναι ο πρώτος επιμέρους στόχος μέσα από σεμινάρια που θα πραγματοποιήσουμε. Επιπλέον, η συγκολλητική κονία Ceramir C&B είναι εξ’ ίσου πρωτοποριακό υλικό και επίσης σημαντικός στόχος για το 2017. Αυτά, μαζί με τις λύσεις των Dynamic Abutment, θα ακουστούν περισσότερο από τα υπόλοιπα, από μας, τη νέα χρονιά. Φυσικά, πολλά θα κριθούν και από την IDS 2017 της Κολωνίας…
Υπάρχει τύχη ή εμείς φτιάχνουμε την τύχη μας;
Υπάρχουν πιθανότητες. Ο άνθρωπος προσπαθεί να λειτουργήσει ντετερμινιστικά, να οργανώσει τη ζωή του έτσι ώστε να ελαχιστοποιήσει τα εις βάρος του παιχνίδια των πιθανοτήτων. Άλλες φορές το πετυχαίνει κι άλλες όχι. Το βέβαιο λοιπόν είναι να μην σκεφτόμαστε μοιρολατρικά, να θέτουμε στόχους και να προσπαθούμε να τους πετύχουμε.
Νιώθετε ευτυχής για ό,τι έχετε καταφέρει ως τώρα στη ζωή σας;
Δεν έχω καταφέρει τίποτε σημαντικό ως τώρα. Νιώθω ότι τρέχω και βρίσκομαι κάπου στη μέση ενός μαραθωνίου δρόμου με μεγάλη ανηφορική κλίση…
Για σας, η γλύκα, η ουσία της ζωής κρύβεται στο σκοτάδι ή στο φως;
Κρύβεται στο όραμα-σε ατομικό επίπεδο – και στη συλλογική συνείδηση, στο κοινωνικό.
